କେଉଁଠାରୁ ଆସିଲି ମୁଁ କେଉଁଠାକୁ ଯିବି

କେଉଁଠାରୁ ଆସିଲି ମୁଁ କେଉଁଠାକୁ ଯିବି ହେ ନୀଳ ମାଧବ କିଛି କିଛି ନାହିଁ ଜଣା ପତିତପାବନ ହଲେଇ ପଥ ଦେଖାଇବୁ ହୃଦୟରେ ନାହିଁ ଜ୍ଞ୍ୟାନ ଭକ୍ତି ଏକ ଅଣା

ଆଖି ଦେଖୁଥାଉ ବନମାଳୀ ରୂପ

ଆଖି ଦେଖୁଥାଉ ବନମାଳୀ ରୂପ କାନକୁ ଶୁଭୁଥାଉ ବଂଶୀର ଧ୍ୱନି ତୁଣ୍ଡ ଉଚ୍ଚାରୁଥାଉ ଓଁ ସାଇରାମ ପ୍ରାଣ ତୋ ପାଦରେ ହେଉ ତୁନି

ମନ୍ଦାର ଫୁଲ ଚୋରକୁ ଖୋଜି ଖୋଜିକା

ମନ୍ଦାର ଫୁଲ ଚୋରକୁ ଖୋଜି ଖୋଜିକା ପହଞ୍ଚିଲି ମାଆ କଟକ ଚଣ୍ଡୀଙ୍କ ଅଳାରେ ଅଖିଳ ଜନନୀ ହସୁଥିଲେ ସ୍ମିତ ସ୍ମିତ ସ୍ମିତ ମନ୍ଦାର ଭିଜୁଥିଲା ଆଖିର ଭକ୍ତି ଜଳରେ

ଆସ ବନ୍ଧୁ ହେ ସଜେଇବା ଆମ ପରିବେଶ

ଆସ ବନ୍ଧୁ ହେ ସଜାଇବା ଆମ ପରିବେଶ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି ଅମୃତ କାଳ ଯାଉଛି ସରି ଓଡିଶା ପଡିଶା ସେବା ସବୁଠୁଁ ମହତ୍ତ କର୍ମ କହିଲେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ବାରମ୍ବାର ଅବତରି

ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ଶିଶୁ କିଶୋର ଯୁବା ଜରା

ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ଶିଶୁ କିଶୋର ଯୁବା ଜରା ନିର୍ବିକାର ବିକାର ଆମିଷ ନିରାମିଷ ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ଗୁରୁ ଶିଷ୍ୟ ଅକ୍ଷର ଶିକ୍ଷ୍ୟା ସର୍ବାକାର ନିରାକାର ଦୁଷ୍ଟ ସୁଭାଶିଷ

ଚିର ଯୌବନ ଅଜର ଅମର

ଚିର ଯୌବନ ଅଜର ଅମର କ୍ଷେତ୍ରେ ଭରା ମଳୟ ବସନ୍ତ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍ଗରୁ ସୃଷ୍ଟି ନର ନାରୀ ଅପଲକ ହୋଇଲେ ଅନନ୍ତ

ମୁଁହି ମାଗିଥିଲି ଆଞ୍ଜୁଳାଏ

ମୁଁହି ମାଗିଥିଲି ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ତୁମେ ହୃଦୟ ଦେଲ ଭରି ଏଡ଼େ ଉଦାର ଆଉ କିଏ ତୋ ପାଦେ ଶରଣ ହରି

ଦିବସ ରଜନୀ ବିତେ ଭକ୍ତଙ୍କ ମେଳରେ

ଦିବସ ରଜନୀ ବିତେ ଭକ୍ତଙ୍କ ମେଳରେ ସପରିବାରକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ଆସିବେ ଘରେ କମଳା ସେବିତ ପଦ୍ମ ପାଦ ସ୍ପର୍ଶକୁ ବାଞ୍ଛା ଯେତେ ଦର୍ଶନ କଲେ ବି ମନ ନ ଭରେ

ନିମନ୍ତ୍ରଣ ରହିଲା ତୁମକୁ ହେ ଚକା ଆଖି

ନିମନ୍ତ୍ରଣ ରହିଲା ହେ ତୁମକୁ ଚକା ଆଖି ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପହଡ଼ ପଡିଲେ ଘର ଆସିବେ ପାଦ ଚିପୁଥିବି ଭୁଞ୍ଜୁଥିବ ପତ୍ନୀ ହାତରନ୍ଧା ଏହି ଚକ୍ଷୁ ବେନି ଭକ୍ତି ଜଳରେ ଭାସିବେ

ତୁମେ ନା ସେହି ଶ୍ରୀରାଧାର ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ

ତୁମେ ନା ସେହି ଶ୍ରୀରାଧାର ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ କେଡେ ମଧୁର ତୁମର ପ୍ରେମ ଆବେଦନ ଲେଖିଥିଲ ଦେହି ପଦ ପଲ୍ଲବମୁଦାରମ୍‌ ଧନ୍ୟ ସେ ଜୟଦେବର ଭକ୍ତି ନିବେଦନ

ଚକା ଡୋଳାର ନ ଦିଶେ ପାଦ ପାଣି

ଚକା ଡୋଳାର ନ ଦିଶେ ପାଦ ପାଣି ଏ ପାପି ଆଖିରେ କି ପଡିଲା ପରଳ ଚକା ଡୋଳା ନ ଖାଏ ବାଢି ଦେଲେ ଏ ପାପି ମନରେ କି ପଡିଲା ଗରଳ

ସକଳ କିଛି ହିଁ କେବଳ ଏକ ଅକ୍ଷର

ସକଳ କିଛି ହିଁ କେବଳ ଏକ ଅକ୍ଷର ମୋ ସନ୍ଦେହୀ ମନକୁ ନାହିଁ ବିଶ୍ୱାସ ଅନନ୍ତ ଶୟନେ ଶ୍ରୀଗୁରୁ ଶୋଇଲେ ଅପଲକ ହେ ପ୍ରାଣକୁ କର ଉଶ୍ବାଶ

କିଏ ସେହି ତାହାକୁ ଧରିବ ପାରି

କିଏ ସେହି ତାହାକୁ ଧରିବ ପାରି ନିଜେ ଆପଣେ ନ ଦେଲେ ଧରା କିଏ ସେ ଅଇଁଠା ଫଳ ଭୁଞ୍ଜାଇବ ଶବରୀ ଲୋ ଭକ୍ତି ବଡ ତୋରା

ତାହାର ମନୁଷ୍ୟ ଜନ୍ମ ହୁଅଇ ଧନ୍ୟ

ତାହାର ମନୁଷ୍ୟ ଜନ୍ମ ହୁଅଇ ଧନ୍ୟ ହେ କୃଷ୍ଣ ଯାହାକୁ ଦେଉ ତୁହି ଧରା ବାସୁକୀ ଭଳି ସାତ ଫେଣାରେ ଢ଼ାଙ୍କୁ ଦେହରେ ପଡୁଥିଲେ ରୌଦ୍ର ଖରା

ରାତିର ଅନ୍ଧାରରେ ଜହ୍ନି ଫୁଲ ଫୁଟିଲୁ

ରାତିର ଅନ୍ଧାରରେ ଜହ୍ନି ଫୁଲ ଫୁଟିଲୁ ବିତରେ ଚଉପାଶେ ମୃଦ୍ୟୁ ମୃଦ୍ୟୁ ବାସ ପହଡି ପଡ଼ିଲାଣି ଶ୍ରୀପତି ଶୋଇଲେଣି ଅନନ୍ତ ଶୟନ କକ୍ଷ ସଜେଇବାକୁ ଆଶ

ଆହାଃ ଜୀବ ସହିତ କେତେ ଭାବ ରଖିଥିଲି

ଆହାଃ ଜୀବ ସହିତ କେତେ ଭାବ ରଖିଥିଲି ସେହିଁ ମହାଶଶ୍ମାନରେ ଏକାକରି ଛାଡିଗଲା ଆହାଃ ଜୀବନେ ଶିବ କେବେ ପୂଜି ନ ଥିଲି ସେ ଆଶୁତୋଷ ଜଟାରେ ତା ଆଶ୍ରା ଦେଲା

ଅଳିଆ କୁଢରେ ବ୍ରହ୍ମ ଅଗ୍ନି ଧରେଇଲୁ

ଅଳିଆ କୁଢରେ ବ୍ରହ୍ମ ଅଗ୍ନି ଧରେଇଲୁ ଅଖିଳ ନିଖିଳ ତେଜ ପୁଞ୍ଜରେ ପୁରିଛି କିଏ ତୁମ୍ଭେ ହେ ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟ ପୁରୁଷ ମନ୍ଦିର ଦୀପ ଆଲୋକରେ ଖୋଜୁଛି

ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନେ ମା ଅଗ୍ନିରେ ପଶିଲୁ

ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନେ ମା ଅଗ୍ନିରେ ପଶିଲୁ ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନେ ମା ହେଲୁ ବିବସନା ତୋର ସନ୍ତାନ ହାତରେ ଭକ୍ତି ମନ୍ଦାର ମାଆ ଗୋ ଥରେ ହୃଦୟରେ ବସନା

ମନକୁ ବାସନା ଦେହକୁ ରସନା

ମନକୁ ବାସନା ଦେହକୁ ରସନା ନିଷ୍କାମ ସେବାରୁ କଲେ ବଞ୍ଚିତ ଆସ ହେ କୃଷ୍ଣ ହୃଦୟ ମନ୍ଦିରେ ଯଦି ଆପଣାର ଭାବୁଛୁ କିଞ୍ଚିତ

ଶିଶୁର ମୁଖ ଅରବିନ୍ଦରେ ଚାହିଁଲା ଲୋ

ଶିଶୁର ମୁଖ ଅରବିନ୍ଦରେ ଚାହିଁଲା ଲୋ ଆଲୋ ସିଏ କୋଇଲି କଣ୍ଠରେ ଡାକିଲା ଫୁଲ ପାଖୁଡା ପାଖୁଡାରେ ହସିଲା ଲୋ ଆଲୋ ସେହି ଝରଣା ଛନ୍ଦରେ ନାଚିଲା

ଶିଶୁର ଦାରୋଟି ହସରେ ଚାହିଁଲା ଲୋ

ଶିଶୁର ଦାରୋଟି ହସରେ ଚାହିଁଲା ଲୋ ଆଲୋ ସେ କୋଇଲି କଣ୍ଠରେ ଡାକିଲା ଯେଉଁ ବାଟେ ଗଲା ସେହି ପଦ୍ମ ଫୁଟିଲା ମନ ଲୋ ତା ଶରଧା ବାଲିକୁ ଝୁରି ମଲା

ରାଧା ଜନ୍ମାଷ୍ଟମୀ କୃଷ୍ଣ ଜନ୍ମାଷ୍ଟମୀ

ରାଧା ଜନ୍ମାଷ୍ଟମୀ କୃଷ୍ଣ ଜନ୍ମାଷ୍ଟମୀ ତାର ମୁଖ ମଣ୍ଡଳରେ ଦୁଇ ତିଥି ନାକରେ ଗୁଣା ଶିରେ ଶିଖି ପୂଛ କେବଳ ଲୀଳା ନିମନ୍ତେ ଅତିଥି

ସକଳ ଜୀବ ପାଞ୍ଚୋଟି ଭୂତରେ ଗଢ଼ା

ସକଳ ଜୀବ ପାଞ୍ଚୋଟି ଭୂତରେ ଗଢ଼ା ଜୀବନ ଜୀବିକା ଏକ ସଂସାର ହାଟରେ ଧର୍ମ କେବଳ ଦାତବ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟଟିଏ କେହି ଝୁଣ୍ଟି ପଡିଲେ ସଂସାର ବାଟରେ

ଫଳକୁ ଥୋଇଲୁ ବୃକ୍ଷ ଡାଳରେ

ଫଳକୁ ଥୋଇଲୁ ବୃକ୍ଷ ଡାଳରେ ଜୀବକୁ ତଥାସ୍ତୁ କଲୁ ହାତ ପାଦ ଯାହାକୁ ଗଢ଼ିଲୁ ଅଧେ ଚଉଠେ ତାହାକୁ ଦେଲୁ ଅବଢାର ସ୍ୱାଦ

ଜଳ ନିର୍ମଳ ମେଘରେ ଥିଲେ

ଭୂତଳ ଜଳ ସଦା ନିର୍ମଳ ସଦା ନିର୍ମଳ ପଦ୍ମ ତୋଳା ତ୍ୟାଗ ଫଳ ସଦା ନିର୍ମଳ ସଦା ନିର୍ମଳ ଚକା ଡୋଳା

ସବୁ ଆକାର ନିରାକାର

ସବୁ ଆକାର ନିରାକାର ଯହିଁ ଗୋବିନ୍ଦର ଆଶ୍ରମ ଅକାର ଉକାର ମକାର ଓଁକାରେ କରନ୍ତି ବିଶ୍ରାମ

ପାଷାଣୀ ପାଦରେ ମଥା ପିଟିଲି

ପାଷାଣୀ ପାଦରେ ମଥା ପିଟିଲି ଥରୁଟିଏ ନ ଦେଲା ଉତ୍ତର ସେହି ନିଜ ଝିଅ ଭଳି ସଜେଇ ମୁଁ ଦେଲି ସେ ଗଲା ଜଗତ ତାରିଣୀ ହୋଇ

ଜୀବ ପରମ ଦୁହେଁ ଭେଟ ପଡିଲେ

ଜୀବ ପରମ ଦୁହେଁ ଭେଟ ପଡିଲେ ଯହିଁ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା ଗରୁଡ ପକ୍ଷୀ ବଚନ ନ ସ୍ଫୁରିଲା ଜାବ ପଡିଗଲା କେଡେ ଉଦାର ଦିଶୁଥିଲା ଚକାଆଖି

ହୃଦୟ ବସାକୁ ଥରେ ଆସ ବଂଶୀଧର

ହୃଦୟ ବସାକୁ ଥରେ ଆସ ବଂଶୀଧର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପହଡ଼ ପଡିଲେ ଥରେ ଆସ କାଳୀୟ ଦଳି ଥକି ପଡ଼ିଥିବ ପଦ୍ମ ପାଦ ଧୀରେ ଧୀରେ ଚିପିବି ଲାଗିବ ଉଶ୍ବାଶ

ଆସ ଆସ ଆସ ଆସ ଆସ ହେ କେଶବ

ଆସ ଆସ ଆସ ଆସ ଆସ ହେ କେଶବ ଆସ ଆସ ଆସ ହେ ସକଳ ହୃଦୟ ବାସା ପଦ୍ମପାଦ ଯୋଡିକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଚିପୁଥିବି ହେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ନାହିଁ ମୋର ଅନ୍ୟ ଆଶା

ବଡ ଚଗଲା ବଡ ଚଞ୍ଚଳ ମନକୁ ନେଇ

ବଡ ଚଗଲା ବଡ ଚଞ୍ଚଳ ମନକୁ ନେଇ ଜାଣେନି କିଭଳି ସାରିବି ଭଵ ଯାତରା କାମ କ୍ରୋଧ ଲୋଭ ତାର ଭାରି ପସନ୍ଦ ଦେହ କେବେ ନ ଦିଶେ ସଫା ସୁତୁରା

ରଖ କୃଷ୍ଣ ରଖ କୃଷ୍ଣ ରଖ କୃଷ୍ଣ

ରଖ କୃଷ୍ଣ ରଖ କୃଷ୍ଣ ରଖ କୃଷ୍ଣ ମୁଁହି ନିଜକୁ ନିଜେ ପଡଇ ଝୁଣ୍ଟି ରଖ ରଖ ଆନନ୍ଦ ବଜାରରେ ଅଇଁଠା ଅବଢା ଖାଉଥିବି ଖୁଣ୍ଟି

କିଏ ମଞ୍ଚରେ ବସି ଦିଶେ ଉଚ୍ଚ

କିଏ ମଞ୍ଚରେ ବସି ଦିଶେ ଉଚ୍ଚ କିଏ ଜୋତାରେ ପୁରାଇ ପାଦ ଅନ୍ୟର ପାଦ ଟାଣି କିଏ ଉଚ୍ଚ କିଏ ଗୃହରେ ପୁରାଇ ବିବାଦ

ଓଡ଼ିଆ ଝୁଣ୍ଟିଲେ ଚଲା ବାଟରେ

ଓଡ଼ିଆ ଝୁଣ୍ଟିଲେ ଚଲା ବାଟରେ ବୋଉର ନାମକୁ ଜାବୁଡି ଧରେ ମଣିଷ ଝୁଣ୍ଟିଲେ ଚଲା ବାଟରେ କାଳିଆ ନାମକୁ ଜାବୁଡି ତରେ

ରୂପରେ ତାହାର ଏତେ ମୋହନୀ

ରୂପରେ ତାହାର ଏତେ ମୋହନୀ ନଜରରେ ତାହାର ଏତେ ଆଦର ଗରୁଡ ପାଖରୁ ଚାହିଁ ଦେଲି ଲୋ ଆହାଃ ବଂଶୀଧର ଏତେ ଉଦାର

ଧନୀ ମାଗଇ ମାଆ ଗୋ ବିପୁଳ ଯଶ

ଧନୀ ମାଗଇ ମାଆ ଗୋ ବିପୁଳ ଯଶ ଦରିଦ୍ର ମାଗଇ ମାଆ ଗୋ ବିପୁଳ ଧନ ବାଣ୍ଟି ବାଣ୍ଟି ମାଆ ଗୋ ପାଦ ବିନ୍ଧୁଥିବ ଏ ଅଭାଗା ପାଦ ସେବାକୁ କଲା ମନ

ଏଡ଼େ ତ୍ରିପଣ୍ଡ କଳା ତୋ ଦେହ ଭଅଁର

ଏଡ଼େ ତ୍ରିପଣ୍ଡ କଳା ତୋ ଦେହ ଭଅଁର ତୁହି କି କାଳିଆକୁ ପକେଇଲୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଏତେ ସଦ୍ୟ ପଦ୍ମ ଗନ୍ଧ ତୋ ଦେହରେ ତୁହି କି ପଦ୍ମପାଦକୁ ବୁଲୁଅଛୁ ମୁଣ୍ଡେଇ

ମନ୍ତ୍ରର ଆକାରେ ତୋର ମୂର୍ତ୍ତି

ମନ୍ତ୍ରର ଆକାରେ ତୋର ମୂର୍ତ୍ତି ତନ୍ତ୍ରର ପ୍ରକାରେ ତୋର ପୂଜା ମୁଁ ଅଜ୍ଞ୍ୟାନ କିଛି ଜାଣେ ନାହିଁ ଶରଣାଗତକୁ ରଖ ଦଶ ଭୁଜା

ଧରା ସମ କିଏ ଚାଲିବ

ଧରା ସମ କିଏ ଚାଲିବ ବାୟୁ ଭଳି କିଏ ବହିବ ନଭ ସମ କିଏ ନିର୍ମଳ ଧରା ସମ କିଏ ସହିବ

ତୁମ୍ଭେ ହରି ବାଛିଲ ମୋର ଜନକ ଜନନୀ

ତୁମ୍ଭେ ହରି ବାଛିଲ ମୋର ଜନକ ଜନନୀ ତୁମ୍ଭେ ହରି ବାଛିଲ ଜନ୍ମ ଭୂମି ମାତୃ ଭାଷା ତୁମ୍ଭେ ହରି ହେ କର୍ତ୍ତା କର୍ମ କ୍ରିୟା କର୍ତବ୍ୟ ତୁମ୍ଭେ ହରି ହେ ପ୍ରାଣପକ୍ଷୀର ବସା ଆଶା

ଦେହକୁ ଲାଗିଲେ ଥଣ୍ଡା

ଦେହକୁ ଲାଗିଲେ ଥଣ୍ଡା କନ୍ଥା କମ୍ବଳ ଅଗ୍ନି ଚାହା ଜୀବନ ଲାଗିଲେ ଥଣ୍ଡା କେବଳ କାଳିଆ ସାହା

ପ୍ରିୟ ଟିଙ୍କୁ ଟିଙ୍ଗାଲୁ ବହୁରୁପି

ପ୍ରିୟ ଟିଙ୍କୁ ଟିଙ୍ଗାଲୁ ବହୁରୁପି ସରଳ ମିଲି ନ ପାରେ ଜାଣି ଦୁହିଁଙ୍କ ଯୋଡି ଭାରି ସୁନ୍ଦର ଦର୍ଶକ ମନକୁ ନିଅନ୍ତି କିଣି

କିଏ ସେହି ମାଆ ଗୋ ଏଡ଼େ ଭାଗ୍ୟବନ୍ତ

କିଏ ସେହି ମାଆ ଗୋ ଏଡ଼େ ଭାଗ୍ୟବନ୍ତ ତୋତେ ସଜେଇବାରେ କାଟେ ସେ ଦିନ କରୁଣାମୟୀ ମା ଘଣ୍ଟ ଘୋଡେଇ ରଖିବୁ ତୋର ଏ ବେଶ ମା ଦେଖୁଥିବି ସବୁଦିନ

ତୁହିରେ ଗୋବିନ୍ଦ ଭାଵର ଅଥଳ ସାଗର

ତୁହିରେ ଗୋବିନ୍ଦ ଭାଵର ଅଥଳ ସାଗର ପହଁରି ପହଁରି ମନ ମୀନଟି ନ ପାଏ କୂଳ ତୋ ଭାବ ବନିଶୀରେ ଧରିନେ ଗୋବିନ୍ଦ ଥାଉଁ ଥାଉଁ ଜୀବ ଲଭୁ ତୋର ପାଦତଳ

ଭାବରେ ବାଢି ଦେଲେ

ଭାବରେ ବାଢି ଦେଲେ ଅଇଁଠାକୁ ବି ଭୁଞ୍ଜିଥାଉ ଶ୍ରୀଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ସୁଧା ଶୁଣିବାକୁ ବାଇ ହେଉ

କେନ୍ଦୁବିଲ୍ୱ ନିବାସୀ ଜୟଦେବ ବ୍ରାହ୍ମଣ

କେନ୍ଦୁବିଲ୍ୱ ନିବାସୀ ଜୟଦେବ ବ୍ରାହ୍ମଣ କୁଟିରେ ଦେଖିଲେ ରାଧା କୃଷ୍ଣ ଲୀଳା କେଡେ ପୂଣ୍ୟ ପାଇଁ ଏଡ଼େ ବଡ କୃପା ଦୟାକରି କହିବକି ହେ ଚକା ଡୋଳା

ତୁମେ ଭାଵର ଅଥଳ ସାଗର ହେ ଗୋବିନ୍ଦ

ତୁମେ ଭାଵର ଅଥଳ ସାଗର ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୁମରି ଅଧରରେ ମୋହନ ବଂଶୀଟି କୁହୁକ ତୁମେ ଲୀଳାର ଅବଢ଼ା ଥାଳି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୁମରି ପାଦରେ ବସା ବାନ୍ଧେ ମନ ଡାହୁକ

ଅଧୀର ଶ୍ୟାମା ବୋଲେ ଚଣ୍ଡୀରେ

ଅଧୀର ଶ୍ୟାମା ବୋଲେ ଚଣ୍ଡୀରେ ଭାରି ମନେ ପଡେ ଗୋବିନ୍ଦ କଥା ବୃନ୍ଦାବନର ଲୀଳା କେଡେ ମଧୁର ଶୁଣାରେ ମୋ କୋଳେ ରଖି ମଥା

ଜୀବକୁ ସୁଖ ସଶ୍ରମ ସଂସାର କାରା

ଜୀବକୁ ସୁଖ ସଶ୍ରମ ସଂସାର କାରା ଶବକୁ ସୁଖ ଶଶ୍ମାନ ନିଘୋଡ଼ ନିଦ ଆତ୍ମାକୁ ସୁଖ ନୀଳକନ୍ଦର ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ବୈଷ୍ଣବକୁ ସୁଖ ବଂଶୀ ମଧୁର ନାଦ

କେତେ ଯେ କର୍ମ ଫଳ ଖାଇଲିଣି

କେତେ ଯେ କେତେ କର୍ମ ଫଳ ଖାଇଲିଣି ହେଲେ କେବେ ନ ପୁରଇ ମୋର ପେଟ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ଫଳ ଗୋଟିଏ ଖାଇକି ଦେଖନ୍ତି ହେଲେ ସତେ କି ହେବ କାଳିଆର ଭେଟ

ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ

ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ବଡଦାଣ୍ଡରେ ଶରଧା ବାଲି ନୀଳକନ୍ଦରେ ଚକାଡୋଳା ଚାହିଁ ଚାଲି ଚିନ୍ତି ତରିଗଲି

ଅସହାୟର ଅଭାବ ଅଂହଙ୍କାର

ଅସହାୟର ଅଭାବ ଅଂହଙ୍କାର ନିର୍ଧନୀ ଠାରେ ଅଭିମାନ ଉଣା ବୈଷ୍ଣବର ଅଭାବ ଛନ୍ଦ କପଟ ସାଧୁଙ୍କୁ ମାୟା ନ କରେ ବଣା

ପ୍ରଥମାଷ୍ଟମୀରେ ହଳଦୀ ପତର ଏଣ୍ଡୁରି

ପ୍ରଥମାଷ୍ଟମୀରେ ହଳଦୀ ପତର ଏଣ୍ଡୁରି ରଜରେ ବିଡିଆ ପାନ ମଣ୍ଡା ପୋଡ଼ ପିଠା କାର୍ତ୍ତିକ ପୁର୍ଣିମାରେ ଡଙ୍ଗା ଭସା ତୋରଣ ଭାଦ୍ରବ ମାସରେ କାଶ ତଣ୍ଡି ନଦୀର ପଠା

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ସମ ଅପଲକରୁ କୃପା ଝରି

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ସମ ଅପଲକରୁ କୃପା ଝରି ଦୀନ ଦୁଃଖୀ ରଙ୍କି ଆର୍ତ୍ତିର ଥାଳ ଭରେ କାହା ଲାଗି ସିଏ ଲୋ ବାଇଶି ପାହାଚ କିଏ ତା ଭାବେ ଭୋଳା ହୋଇ ତରେ