ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି

କିଏ ଲେଖିଛନ୍ତି, ଜାଣେନା। କିନ୍ତୁ ସେଇ ପୁରୁଣା କବିତାର ଛାପରେ ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦର ନୂଆ କବିତା।


ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି
------------------------------

ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ'ଟି,
ଗୁଗୁଲ୍ ମ୍ୟାପ୍ ଭିତରେ
               ଆଜି ରହିଛି ତା'ର ନାଁ'ଟି।
                   ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ' ଟି।

ଏଇଠି ଅଛି କ୍ଲଅବ ଘର,
           ବୁଢା ଗୋସେଇଁ ଶନି ମନ୍ଦିର,
ପାଖରେ ଚୋରା ମଦ ପ୍ରଚୂର
                      ଯୁବ ଶକ୍ତିର ସାହାଟି,
                      ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ'ଟି।

ଅଧା ବରଷ ମାଇକି ବାଜେ,
            ଛାତି ଥରେଇ କମ୍ପଇ ଡିଜେ,
କଅଁଳା ଛୁଆ ନପାରେ ଶୋଇ
                   କାନ୍ଦୁଥାଏ ତା ମାଆ ଟି,
                     ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ'ଟି।

କେହି କାହାକୁ ମାନନ୍ତି ନାହିଁ,
         କେହି କା ଶିରୀ ଦେଖନ୍ତି ନାହିଁ,
ସର୍କାରୀ ଦୟା ଚାଉଳ ଗଣ୍ଡେ
                  ଅଧା ଲୋକଙ୍କ ସାହାଟି,
                     ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ ଟି।

ଭୋଓଟ ବେଳେ କେତେ ଯେ ଦଳ,
             କାହୁଁ କେଜାଣି ଆସଇ ବଳ,
ମାଡ଼ଗୋଳ ଓ ମୁଣ୍ଡ ଫଟାରେ
                      ଗାଁ'ର ଅଛି ନାଆଁ ଟି,
                      ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ'ଟି।

ଅଧାରୁ ବେଶୀ ଜମି ପଡିଆ,
         ସତେ ଯେମିତି ସବୁ କୋଢ଼ିଆ,
ଜିନ୍ସ ପୋଷାକ, ସ୍ମାର୍ଟ୍ ଫୋଓନ
                    ଏକା ବଞ୍ଚିବା ରାହା ଟି,
                     ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ' ଟି।

ଲୋକଙ୍କ କାଳେ ଚଳିବା ଫର୍ଚ୍ଚା,
               ଚାଲଇ ରାଜନୀତିର ଚର୍ଚ୍ଚା,
ଗଣ୍ଡାକୁ ଗଣ୍ଡା ବିଏ ଓ ଏମେ,
                  ହଲାନ୍ତି ଖାଲି ବାହା ଟି,
                    ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ'ଟି।

ଗାଁ ର କିଛି ବୁଢା ଓ ବୁଢୀ,
            ପେଟ ବିକଳେ ଛାଡନ୍ତି ରଢି,
ଭେଣ୍ଡିଆ ପୁଅ ନଦିଏ ଦାନା,
             ସେ କାଳେ ବାପା ମାଆ ଟି,
                     ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ' ଟି।

ଝଗଡା କିଛି ହେଲେ ଗାଁ' ରେ,
             ଗାଁ' ଭିତରେ ତୁଟି ନପାରେ,
କିଏ କାହିଁକି ଶୁଣିବ କିଛି,
                  ଫାଣ୍ଡି ଆମର ସାହା ଟି,
                     ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ'ଟି।

ଏଇ ଗାଁ ଛାଡି କୁଆଡେ ଯିବା,
                 ଏଠି ଜନମ ଏଠି ମରିବା,
ଯେମିତି ହେଲେ ଚଳେଇ ନେବା
                    ଆମ ଜୀବନ ନାଆ ଟି,
                     ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ' ଟି।

***********