ମାନସରେ ସ୍ମରଣ କର ସ୍ମରଣ

ମାନସରେ ସ୍ମରଣ କର ସ୍ମରଣ କର ସ୍ମର ସ୍ମର କାଳୀୟଦଳନ ବନମାଳୀ ନୟନ ଅମୃତ ଅମୃତ ବଂଶୀ ଅଧର ଶ୍ରୀଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ଯାହାକୁ ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି

ଚିନ୍ତଇ ହୃଦୟ କମଳରେ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ହେ ଚକାଡୋଳା

ଚିନ୍ତଇ ହୃଦୟ କମଳରେ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ହେ ଚକାଡୋଳା ହେ ଅଧାଗଢା ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ଚିନ୍ତଇ ତୁମ୍ଭ ଛନ୍ଦା ଚରଣ ଦେଖଇ ସ୍ମୃତି ଝରକାରେ ତୁମ୍ଭର ଅଶେଷ ଲୀଳାକୁ ହେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ହୃଦୟ ଭକ୍ତ ହୃଦ ଚନ୍ଦନ ଅଖିଳ କାରଣ

ନିରାକାର ଅଛିଦ୍ରେ ଅଖିଳ ବିଶ୍ୱ ସଚରାଚର ପୂରିଅଛୁ

ନିରାକାର ଅଛିଦ୍ରେ ଅଖିଳ ବିଶ୍ୱ ସଚରାଚର ପୂରିଅଛ ହେ ନାଥ ଜଗନ୍ନାଥ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ଚକାଡୋଳା ଅପ୍ରମେୟ କେଉଁଠି ଢାଙ୍କିକି ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଉଷୁମ ରଖିବି ହେ ନାରାୟଣ ହେ ଶେଷାନାଗ ଶୟନ କି କଳିବି ଏଡିକି ଦୀର୍ଘକାୟ

ବାପା ମୋ ଗଲା ବୋଉ ମୋ ଗଲା

ବାପା ମୋ ଗଲା ବୋଉ ମୋ ଗଲା ଦେହରୁ ଛାଡିଗଲା ଜନ୍ମ ମାଟି ଗନ୍ଧ ମମତା ଅଛି ହେଲେ ମାୟା ଆବଦ୍ଧ କୁଳକୁ ବିହନ ହେଲେ ସମ୍ପଦ ଅନ୍ଧ

ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଅନ୍ତରରେ ଅତି ଭଲ ପାଇ ବସିଅଛି

ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଅନ୍ତରରେ ଅତି ଭଲ ପାଇ ବସିଅଛି ହେ ରୁକ୍ମଣୀ ହୃଦୟ ହରି ଚନ୍ଦନ ବନମାଳୀ ତୁମ୍ଭ ହୃଦୟ ଭକତଙ୍କର ଭାବରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଛନ୍ଦା ଚରଣରେ ଟିକିଏ ଜାଗା ଦେବ ଅଳି

ବେନି ଚକାଡୋଳା ତୁମ୍ଭର ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆକାର

ବେନି ଚକାଡୋଳା ତୁମ୍ଭର ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆକାର ହେ କୃଷ୍ଣ କେମିତି ଦେଖି ନ ପାର ଜୀବର ଦୁଃଖ ଏଡ଼େ ଅଡୁଆ କରି ମାୟାବନ୍ଧନରେ ଗୁଡ଼େଇଛ ହେ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ କହିବ କିଏ ପୁଣ୍ଡରୀକାକ୍ଷ

ରକ୍ତ ମାଉଁସରେ କଣ୍ଢେଇ ଗଢିଦେଇ

ରକ୍ତ ମାଉଁସରେ କଣ୍ଢେଇ ଗଢିଦେଇ ଲୁଚି ବସିଅଛ ହୋଇ ଆତ୍ମ ଚେତନା ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ନ କହି ଆଉ କାହାକୁ କହିବି ଏହି ଜୀବନରେ ଯେତେକି ଯାତନା