ହୃଦୟରେ ଭରି ଯାଉଅଛୁ ତୁ ଅଶେଷ କାମନା

ହୃଦୟରେ ଭରି ଯାଉଅଛୁ ତୁ ଅଶେଷ କାମନା ମନରେ ତୁହି କେମିତି ଚଢ଼ିବୁ ବାଇଶି ପାହାଚ ସକଳ ଇନ୍ଦ୍ରିୟମାନଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇ ଯାଉଛୁ ମନରେ ଦେଖାଇ ଦେବେ ନାହିଁ କଳା କାଇଁଚ

ଚନ୍ଦନ ଅର୍ଗଳୀରେ ପ୍ରାଣର ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ନିବାସ

ଚନ୍ଦନ ଅର୍ଗଳୀରେ ପ୍ରାଣର ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ନିବାସ ଚଞ୍ଚଳ ମନ ମୋ ଗରୁଡ ପଛରୁ ଚାହିଁଲେ ଦେଖିବୁ କୁହୁକ ଚାହାଁଣୀରେ ରସିଯିବୁ ଭାବରେ ଭାସିଯିବୁ ନ ପାରିବୁ ଫେରି ଯଦି ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ଲୋଟିବୁ

ମନ ଦର୍ପଣକୁ ନିର୍ମଳ କଲି

ମନ ଦର୍ପଣକୁ ନିର୍ମଳ କଲି ଅତି ସ୍ପଷ୍ଟ ହେଲା ନିଜ ମୁହଁ ପ୍ରକୃତ ପରିଚୟ ପଚାରିଲି ଉତ୍ତର ସୋ ଅହଂ ସୋ ଅହଂ

କାଲି ଯିଏ ଥିଲା ଭେଣ୍ଡିଆ

କାଲି ଯିଏ ଥିଲା ଭେଣ୍ଡିଆ ଆଜି ସେହି ଅତିଶୟ ବୁଢା ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ଅଜର ଅମର ଅତି ପ୍ରିୟ ଭୋଜନ ଅବଢ଼ା

ମନ ଦର୍ପଣକୁ ଜ୍ଞାନ ପୀତାମ୍ବରୀରେ

ମନ ଦର୍ପଣକୁ ଜ୍ଞାନ ପୀତାମ୍ବରୀରେ ଘଷି ଘଷି ନିର୍ମଳ କଲେ ଶହଶ୍ର ଦଳ କମଳରେ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ଅନନ୍ତ ଶୟନ କଳା ଶ୍ରୀମୁଖ ମୋକ୍ଷ ସନ୍ୟାସ ଯୋଗ ଅଧ୍ୟାୟକୁ ପୁଣ ପୁଣ ସତସଙ୍ଗ କଲେ ସକଳ ହୃଦୟ କମଳରେ ସ୍ମିତ ହସନ୍ତି କେବଳ ପୁଣ୍ଡରୀକାକ୍ଷ

ତୁହିରେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୁହିରେ ବାସୁଦେବ

ତୁହିରେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୁହିରେ ବାସୁଦେବ ତୁହି ମୋ ଜୀବନ ଅନ୍ଧକାରରେ ଜ୍ୟୋତି ତୁହି ନୀଳ ମାଧବ ମୁଗୁନି ବଂଶୀ ଅଧର ତୁହି ମୋ ଚନ୍ଦନ ଅର୍ଗଳୀ ହୀରା ମୋତି

ତୋତେ ମୁହିଁ କିସ ଅବା ଭୁଞ୍ଜାଇବି ଗୋବିନ୍ଦ

ତୋତେ ମୁହିଁ କିସ ଅବା ଭୁଞ୍ଜାଇବି ଗୋବିନ୍ଦ ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଦୟା କ୍ଷମା ଶାନ୍ତି ତୋ ପଞ୍ଚାମୃତ ପଞ୍ଚାମୃତ ମୋତେ ସାତ ସପନ ସମ ଲାଗୁଛି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିକାରରେ ମୋର ହ୍ରୁଦୟ ଘନୀଭୂତ