ଓଁ ନମୋ ନାରାୟଣ

ଯାହାର ରବି ସୁଧାକର ଦୃଷ୍ଟି ପଡିଲେ ପୁଷ୍କରିଣୀ କଇଁ କମଳରେ ଭରେ ମୋହର ମନ ଭ୍ରମର ତା କମଳା ସେବିତ ପାଦ ଅନୁସରଣକୁ ଝୁରି ମଲା ଯାହାର ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଦେଖି ମହୋଦଧିରେ ସଦା ଜୁଆର ପ୍ରାଣ ସଖିରେ ସେହି ମହାଜନଙ୍କର ବଂଶୀ ଧ୍ୱନିରେ ଚିତ୍ତ ଅଥୟ ହେଲା