ଉତ୍କଳ ଦିବସ 2025

ଉତ୍କଳ ଦିବସ 2025 ଉତ୍କଳ ବିଶ୍ୱର ପ୍ରାଣ କେନ୍ଦ୍ର ଦିଅଁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ରାଜା ଶ୍ରୀପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଯାହାଙ୍କର ଝାଡ଼ୁଦାର ଗରୁଡ ପଛରୁ ଚାହିଁ ଦେଲେ ସ୍ଥିର ଚଞ୍ଚଳ ମନ ପହଣ୍ଡି ବିଜୟ କାଳେ ରସ ବୈ ସ ଯାଦୁଗର

ଏହି ସଂସାର

ଏହି ସଂସାର କରୁଣ ବ୍ୟଙ୍ଗ ହାସ୍ୟରସ ଦେଖିବାର ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ ଦେଖୁଥିଲେ ବୟସ ଜମା ଜଣା ପଡ଼େନି ରାମକୃଷ୍ଣ ବୋଲେ ମୋତେ ବେଳ କାହିଁ

ଦୁହିତା ଦୁଇ କୁଳକୁ ହିତ

ଦୁହିତା ଦୁଇ କୁଳକୁ ହିତ ପୁଷ୍ପ ଅଗଣା ଦିଅଁଙ୍କୁ ବାସ ନିସ୍ଵାର୍ଥ ବ୍ରତ ମୋକ୍ଷ ପଥ ସୁଲଭ କରେ ରାଧାହସ

କମଳ ପାଦ ସିନ୍ଧୁସୁତା ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ହୃଦୟ

କମଳ ପାଦ ସିନ୍ଧୁସୁତା ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ହୃଦୟ ମା କମଳାକ୍ଷୀ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଭଞ୍ଜନୀ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ରାଜରାଜେଶ୍ୱରୀ ରବିଚନ୍ଦ୍ର କୁଣ୍ଡଳ ମା ହୃଦପଦ୍ମବାସିନୀ ତ୍ରାହି ଅଖିଳ ରଞ୍ଜନୀ

Eid-Mubarak 31st March 2025

ଦିଅଁ ଆଉ ପୂଜାକୁ ପୂଜା ଘରେ ଛାଡି କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ନିଭାଏ ବିହିତ କର୍ମ ନିଷ୍କାମ ହିଁ ସବୁଠାରୁ ମହତ ସାଧନା ମାନବିକତାଠାରୁ ନାହିଁ ମହାନ ଧର୍ମ

ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କର ନାମ ସ୍ମରଣ କରୁଥିଲେ

ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କର ନାମ ସ୍ମରଣ କରୁଥିଲେ ପାଖକୁ ଲାଗି ଆସନ୍ତି ଖୋଳ କରତାଳ ଗୋବିନ୍ଦ ଭେଟ ଲାଗି ଆତୁର ହେଲେ ଭାବକୁ ଅତି ନିକଟ ହୁଅନ୍ତି ନନ୍ଦ ବାଳ

ମଲ୍ଲୀ ବୁଦାକୁ ବଡ ଶରଧା ଦେଲି

ମଲ୍ଲୀ ବୁଦାକୁ ବଡ ଶରଧା ଦେଲି ଶ୍ୟାମଙ୍କ ଗଳା ପାଇଁ ହେଲା ମାଳ ଫୁଲ ଚାଙ୍ଗୁଡ଼ିକୁ ବଡ଼ ଶରଧା ଦେଲି ପୂଜା ଘରେ ହୋଇଲା ଭକତି ଥାଳ

ମୋ ନିଜ ବାଡି଼ରେ ଫୁଟିଲା ସୁଗନ୍ଧ ରାଜ

ମୋ ନିଜ ବାଡି଼ରେ ଫୁଟିଲା ସୁଗନ୍ଧ ରାଜ ବାଡ଼ି ଅଗଣା ପୂଜାଘର ମହ ମହ ବାସୁଛି ସତରେ ଗୋବିନ୍ଦ ଥରେ ଘରକୁ ଆସନ୍ତେ ଛନ୍ଦା ପାଦ ଲାଗି ହୃଦୟ ସାଇତି ରଖିଛି

ଏହି ପତିତ ହୃଦୟ ସିଂହାସନରେ ସଦା ବସିଥା

ଏହି ପତିତ ହୃଦୟ ସିଂହାସନରେ ସଦା ବସିଥା କମଳା କମଳା ସେବିତ ପାଦକୁ କରିଥିବି ଲୟ ଏହି ପତିତର ତୁହି ହିଁ ସକଳ ସମ୍ପତି ସାଇରାମ ନିଜ ବିକାର ଛାଡି ବାଞ୍ଛା ନାହିଁ କିଛି କରିବି ଜୟ

ପ୍ରଥମରେ ହରାଇଲା ସେ କପଟ ପାଶାରେ

ପ୍ରଥମରେ ହରାଇଲା ସେ କପଟ ପାଶାରେ ଦ୍ୱିତୀୟରେ ବଢ଼ାଇ ଦେଲା ଅଶେଷ ବସନ ତୃତୀୟ ପାଣ୍ଡବ ରଥରେ ସାରଥୀ ଗୋବିନ୍ଦ ଚର୍ତ୍ତୁର୍ଦ୍ଧା ନୀଳାଚଳେ ସୁଧାନିଧି ଗରୁଡାସନ

ବଡ କଷଣ ଦେଲା ସେହି ବଡ ପାଷାଣ

ବଡ କଷଣ ଦେଲା ସେହି ବଡ ପାଷାଣ ବିନା ପାଦରେ ଚାଲିଗଲା ଭଉଣୀ ଘର ମନ ଦେଇଥିଲି ହୃଦୟରେ ଥୋଇଥିଲି ଏଡ଼େ ବଡ ହୃଦ କେମିତି ମଣିଲା ପର

ଅଧା ଚାନ୍ଦ ବଢି ବଢି ହୁଏ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ଚାନ୍ଦ

ଅଧା ଚାନ୍ଦ ବଢି ବଢି ହୁଏ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଚାନ୍ଦ ଭକ୍ତି ଶ୍ରଦ୍ଧା ବଢି ବଢି ହୁଏ ନିର୍ମଳ ଆନନ୍ଦ ବାଳ ଅରୁଣ ଗଗନେ ଚଳିଲେ ଦିନମଣି ପ୍ରେମରେ ବୁଡ଼ିଲେ ହୃଦୟରେ ଗୋବିନ୍ଦ

ମଳୟ ସ୍ପର୍ଶରେ ଯେସନେ ଅତି ବୃଦ୍ଧ ବଟ ବୃକ୍ଷ ଶାଖା ହୁଏ ପଲ୍ଲବିତ

ମଳୟ ସ୍ପର୍ଶରେ ଯେସନେ ଅତି ବୃଦ୍ଧ ବଟ ବୃକ୍ଷ ଶାଖା ହୁଏ ପଲ୍ଲବିତ ତେଷନେ ହେ ଉଦାର ସ୍ରଷ୍ଟା ତୋ ଲୀଳା ଶ୍ରବଣରେ ପ୍ରାଣ ଉଲ୍ଲସିତ ବାଳ ଅରୁଣକୁ ଲଭିଲେ ଯେସନେ ଉଷାର ଆକାଶ ହୁଏ ଉଦ୍ଭାସିତ ତେଷନେ ହେ ସମଦର୍ଶୀ ସ୍ରଷ୍ଠା ଅପଲକରେ ହୃଦୟ କମଳ ବିକଶିତ

ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ ମୋର ନୟନ ପଥରେ ରୁହ

ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ ମୋର ନୟନ ପଥରେ ରୁହ ନ ଥିଲେ ନ ଥାଉ ତୋହର କାନ ହାତ ପାଦ ହୃଦୟରେ ମୋର କିଛି ଭାବ ଭକ୍ତି ଭରିଦେ ନିଜ ହାତରେ ଭୁଞ୍ଜାଇବି ମଣିବୁ ତୁହି ସ୍ୱାଦ

କୋଇଲି ପରି କୁହୁ କୁହୁ ରାବିଲେ କି ଶୁଣିବୁ

କୋଇଲି ପରି କୁହୁ କୁହୁ ରାବିଲେ କି ଶୁଣିବୁ ଶାରୀ ପରି ମଧୁର ମଧୁର ଗାଇବି କି ଶୁଣିବୁ ହେଲେ ତୋର କାନ ନାହିଁ ହେ ଚକାଡୋଳା ମୋ ସମାନ ମହାପତିତକୁ କେମିତି ତାରିବୁ

ତୋତେ କେଉଁଠି ଭେଟିବି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ

ତୋତେ କେଉଁଠି ଭେଟିବି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ହେ କିଏ ନେବ ମୋ ହାତ ଧରି ନୀଳକନ୍ଦର ହୃଦୟ ମନ୍ଦିର ତୁହି କେଉଁଠି ତୋ ଛନ୍ଦାପାଦରେ ଲୋଟନ୍ତି ଝୁରି ମରେ

ଭାଵ ଭକ୍ତିକୁ ଦୃଶ୍ୟ ମୁରଲୀ ମୋହନ

ଭାଵ ଭକ୍ତିକୁ ଦୃଶ୍ୟ ମୁରଲୀ ମୋହନ ମୁରଲୀ ମୋହନ ଭାବ ଭକ୍ତି ଆକାର ଅନାସକ୍ତ କର୍ମଫଳ ମୁରଲୀ ମୋହନ ହେ ମୋହନ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ସ୍ୱୀକାର

ମୁହିଁ ଆଖି ଖୋଲିଦେଲେ ମାୟା ସଂସାର

ମୁହିଁ ଆଖି ଖୋଲିଦେଲେ ମାୟା ସଂସାର ନ ଜାଣେ ଗୋବିନ୍ଦ କାହାକୁ ଦିଅଇ ଧରା ସୁମତି ବୋଲେ ପାଖରେ ଅତି ପାଖରେ ସିରିଆ ବୋଲେ ମୁହିଁ ତୋ ବାବା ପରା

ଅନ୍ୟର ଯେଉଁଥିରେ କ୍ଷତି ହେବ

ଅନ୍ୟର ଯେଉଁଥିରେ କ୍ଷତି ହେବ ସେ ସବୁ ମନରୁ ପାଶୋରି ପକା ସକଳର ପରାଣ ଏକା ଭୂତନାଥ ବିଶାଳ ବକ୍ଷ ଉଦାର ଆଖି ଚକା

Something from duty

Something from duty Something from the right That blossoms in heart Always catch eyesight.

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷର ସକଳ ନକ୍ଷତ୍ର ପୁଞ୍ଜ ଯାହା ପାଦ ପାଉଁଜିରେ

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷର ସକଳ ନକ୍ଷତ୍ର ପୁଞ୍ଜ ଯାହା ପାଦ ପାଉଁଜିରେ କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଚନ୍ଦ୍ର ମୁଖ ବାଳ ରବି ଯାହା କର୍ଣ୍ଣ କୁଣ୍ଡଳ ମାନସ ଚିନ୍ତରେ ସେହି ଶ୍ୟାମାର ଅଳତା ବୋଳା ପାଦକୁ ଭେଟି ପାରୁ ପାଦ ଚିହ୍ନ ଝାଡୁ କରୁଥା ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ମଣ୍ଡଳ

ତୁହି କିବା ସେହି ସୁନ୍ଦର ବନମାଳୀ କୃଷ୍ଣ

ତୁହି କିବା ସେହି ସୁନ୍ଦର ବନମାଳୀ କୃଷ୍ଣ ଶ୍ରୀ ଗୀତଗୋବିନ୍ଦରେ ଯୋଡ଼ିଥିଲୁ ଧାଡି ତୁହି କିବା ସେହି ଅତି ଉଦାର ଗୋବିନ୍ଦ ଧର୍ମ ରକ୍ଷା ଲାଗି ଗଧ ପାଦେ ଥିଲୁ ପଡି

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷରେ ତୁହି ଅସୀମ ନକ୍ଷତ୍ର ପୁଞ୍ଜର ଜ୍ୟୋତି

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷରେ ତୁହି ଅସୀମ ନକ୍ଷତ୍ର ପୁଞ୍ଜର ଜ୍ୟୋତି ନୀଳକନ୍ଦରରେ ତୁହି ରବି ଶଶୀ ଚକ୍ଷୁ ଚକାଡୋଳା ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ତୁହି ହେ ମଧୁର ମୁରଲୀ ମୋହନ ଶ୍ରବଣକୁ ସୁଧା ବଂଶୀ ଧ୍ୱନି ଭାବ ଆଖିକୁ କାଳିଦଳା

କଳା ତୁଳସୀ ହାତରେ ଯାହା ପଠେଇଲି

କଳା ତୁଳସୀ ହାତରେ ଯାହା ପଠେଇଲି ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ମଣିଲେ ସବୁକୁ ମହାପ୍ରସାଦ ବେଦ ବୈଷ୍ଣବ ବୋଲନ୍ତି ଗୋବିନ୍ଦ ଉଦାର କାହିଁ ଦିନେ ଦେଖାଇଲେ ନାହିଁ ଛନ୍ଦାପାଦ

ଏକ କଣ୍ଟା ବଂଶୀ ଧ୍ୱନିରେ ଏଡିକି କୁହୁକ

ଏକ କଣ୍ଟା ବଂଶୀ ଧ୍ୱନିରେ ଏଡିକି କୁହୁକ ଗୋପୀଙ୍କ ମନ ଯମୁନା କୂଳେ କଲା ଘର ମିତଣି ଚାହାଁନା ମୋହନ ବଂଶୀ ଅଧରକୁ ମୀରା ସମାନ ତୋତେ ହେବ ପ୍ରେମ ଜର

ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଭଉଣୀ ଶ୍ୟାମା ଅତି ଦୟାଳୁ

ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଭଉଣୀ ଶ୍ୟାମା ଅତି ଦୟାଳୁ ଦୟାମୟୀ କୃପାମୟୀ ପାଶକୁ ଡାକିନେଲା ଓଁ ସାଇରାମ ଏହି ପତିତ ହୃଦୟରେ ଥୋଇ ଅଳତା ବୋଳା ପାଦରେ ମନ ବାନ୍ଧିନେଲା

ସର୍ଵ ଭୁତ ଜନନୀ ଦୁର୍ଗା ସର୍ବ ଦେବ ପ୍ରିୟ କନ୍ୟା ଶରଣ ଶରଣ ପାଦରେ ମଙ୍ଗଳା ମଙ୍ଗଳ ବନ୍ୟା

କେଡେ ମଧୁମୟ ଦେଖରେ ସଙ୍ଗାତ ଅଧା ଗଢା ଅପଲକ ଗୋବିନ୍ଦ ଲୀଳା ପୂର୍ଣ୍ନ ଅବତାର ମହିମା ବିଶ୍ଵରୂପ ବିଷ୍ଣୁ ଅନିର୍ବଚନୀୟ ଶୋଭା ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଶଳା

ପତିତ ଜନ ବିସ୍ମୃତ ହେଲେ ଅଶେଷ ଲୀଳା ବିଭୁତିରେ

ପତିତ ଜନ ବିସ୍ମୃତ ହେଲେ ଅଶେଷ ଲୀଳା ବିଭୁତିରେ ନାମ ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନ ସୁଧା ବୈଷ୍ଣବ ଜନେ ହୋଇଲେ ବିସ୍ମୃତ ଦେବାଧି ଦେବ ମହାଦେବ ଶିର କେଶ ଜଟା ହୋଇଲା କୃଷ୍ଣାୟ ତୁଭ୍ୟମଂ ନମୋ ତୋ ଛନ୍ଦାପାଦରେ ଶିର ନତ

ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ଗୋପାଳ ହରେ କେଶବ ହରେ

ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ଗୋପାଳ ହରେ କେଶବ ହରେ ଆଲୋ ଆତ୍ମା ଶାରୀ ଦେହ ପଞ୍ଜୁରୀରେ ଜପୁଥା ଶ୍ୟାମଳ ତନୁ ଉଦାର ଚାହାଁଣି ଅଧରରେ ବଂଶୀ ଶାରୀ ଲୋ ତ୍ରିଭଙ୍ଗ ଠାଣି ଛନ୍ଦାପାଦକୁ ଚିନ୍ତୁଥା

ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ

ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ଆଲୋ ଦେହ ପଞ୍ଜୁରୀ ଶାରୀ ଜପୁଥା ବନମାଳ ବଂଶୀ ଶିଖିପୂଛ ଛନ୍ଦାପାଦ ତ୍ରିଭଙ୍ଗୀ ଠାଣି ଛନ୍ଦା ପାଦକୁ ଚିନ୍ତୁଥା

ମୋ ନିଜ ପିତା ମାତା ମୁହିଁ ସେବି ନାହିଁ

ମୋ ନିଜ ପିତା ମାତା ମୁହିଁ ସେବି ନାହିଁ ପର ଘର ଝିଅ ଦୋଷ ଦେଇ କି ଲାଭ ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ଯୋଗ ପ୍ରଥମ କକ୍ଷରେ ବସିନି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୋତେ ଭେଟିବା ଦୁର୍ଲଭ

ସହିବା ଶକତି ମୋତେ ଦିଅ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ

ସହିବା ଶକତି ମୋତେ ଦିଅ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ମୁହିଁ ସଂସାରେ ଅଢେଇ ଦିନ ଲାଗି କୁଣିଆ ମୁହିଁ କିବା ତୋତେ ଖୋଜିବି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ମୋତେ ରୁଚେ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ହୋଇଲେ ଲୁଣିଆ

ଅରକ୍ଷିତ ରକ୍ଷଣ

ଅରକ୍ଷିତ ରକ୍ଷଣ ସନ୍ଥଜନ ପାଳନ ଅବୁଝା ତୋ ଗତି ଅସମ୍ଭବ ମିଳନ

ଗୋବିନ୍ଦ ନାମ ସଂକୀର୍ତ୍ତନ

ଗୋବିନ୍ଦ ନାମ ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ସୁଧା ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ମୁକ୍ତି କୂମ୍ଭ ପାନରେ ମତ୍ତ ହୁଏ ଯେହୁ ନ ରହେ ତାର ଗର୍ଵ ଦମ୍ଭ

ମୋର ଦେହ କହିଲେ ତୁହି ମାଆ

ମୋର ଦେହ କହିଲେ ତୁହି ମାଆ ମୋର ଗୁରୁଜି କହିଲେ ତୁହି ମାଆ ବରାଭୟ ହସ୍ତା ପାଦରେ ଶରଣ ମା ଫିଟା ଗଣ୍ଠି ନିଷ୍ଠୁର ଭଵ ମାୟା

ମୋହର ସ୍ୱରୂପ ଅର୍ଦ୍ଧ ନାରୀଶ୍ୱର

ମୋହର ସ୍ୱରୂପ ଅର୍ଦ୍ଧ ନାରୀଶ୍ୱର ମୋହର ସ୍ୱରୂପ ଆତ୍ମା ହୃଷିକେଶ ମୋତେ ଅମୃତ ମୃଦ୍ୟୁ ବଂଶୀ ଧ୍ୱନି ମୋତେ କୃଷ୍ଣ ପାଦ ସୁଖ ଅଶେଷ

ଅହଂ ଭାବଇ ଦେହୀ କ୍ଷିତୀଶ

ଅହଂ ଭାବଇ ଦେହୀ କ୍ଷିତୀଶ ବୁଦ୍ଧି ମୋର ଅତି ବିଶ୍ଵସ୍ଥ ଭୃତ୍ୟ ଶୁମ୍ଭ ନିଶୁମ୍ଭ ସମାନ ନାଶ ଯାନ୍ତି ମାୟା ଇଙ୍ଗିତେ ବିକାର ନୃତ୍ୟ

ପରୀକ୍ଷା ନ କରିବୁ ମୋତେ

ପରୀକ୍ଷା ନ କରିବୁ ମୋତେ ମୋର ସଞ୍ଜମ ଅବା କେତେ ସମ୍ପଦେ ଗୃହେ ଅତିଥି ହେବୁ ବିପଦେ ହୃଦେ ନିଶ୍ଚଳେ ଥିବୁ

କେବଳ ତୋତେ ମୋ ହୃଦ ଦେବି ବୋଲି

କେବଳ ତୋତେ ମୋ ହୃଦ ଦେବି ବୋଲି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଅଶେଷ ମୁଁ ଭାବିଥିଲି ମନେ ବଡ ହରଷ ରହିଲୁ ଭଉଣୀର ପୂଜାଘରେ ହେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ପତିତକୁ ନ ଚିନ୍ତିଲୁ ଦିନେ

ତୁହି ଯେବେଟି ମନୁଷ୍ୟ ଦେହରେ ଅବତରୁ

ତୁହି ଯେବେଟି ମନୁଷ୍ୟ ଦେହରେ ଅବତରୁ ତୁହି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଅଶେଷ ପତିତ ଉଦ୍ଧାରୁ ବୈଷ୍ଣବମାନଙ୍କ ଦୁଆରେ ଦୁଆରେ ଭ୍ରମଇ ମୋ ନାବ କୂଳରେ ଲଗାଅ ହେ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ

ନବ ଦ୍ୱାର ପାହାଚ ଉଚ୍ଚ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିଲେ

ନବ ଦ୍ୱାର ପାହାଚ ଉଚ୍ଚ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିଲେ ହେ ସାଇ କୃଷ୍ଣ ତୋ ରୂପ ମନେ ପଡେ କେଡେ ଦୟା ତୋର ହେ ସମ ଦରଶୀ ନାମ ଉଚ୍ଚାରିଲେ ଆନନ୍ଦ ଉଛୁଳି ପଡେ

ମାଆ ମାଆ ମାଆ ଛୋଟ ଶିଶୁ ଭଳି ଖୋଜୁଛି

ମାଆ ମାଆ ମାଆ ଛୋଟ ଶିଶୁ ଭଳି ଖୋଜୁଛି ମା ପରମ କରୁଣାମୟୀ କେତେ ଲୁଚିବୁ ଆଉ ଶଶ୍ମାନ ଗର୍ତ୍ତରୁ କାଢି ପଞ୍ଚ ଭୁତ ଶବ ଭକ୍ଷିବେ ଭୁବନେଶ୍ୱରୀ ତୋ ପଦ୍ମ ପାଦରେ ଆତ୍ମା ଥାଉ

ନବ ଦୁର୍ବାଦଳ ଆଭା ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ତନୁ

ନବ ଦୁର୍ବାଦଳ ଆଭା ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ତନୁ ପଞ୍ଚ ବେଦ ବ୍ରହ୍ମା ଶିବ ମୁଖରେ ପ୍ରତିଭା ଝୁଲି ଚଢେ ଚାର ମାଳ ଭକ୍ତ ମେଳରେ ବୁଲି ଚାହିଁଲେ ଶୀତଳ ପ୍ରାଣ କି ଲୋଭା

ମଢ଼ା ମୋ ଶଶ୍ମାନକୁ ଯାଉ

ମଢ଼ା ମୋର ଶଶ୍ମାନକୁ ଯାଉ ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ହାତ ଧରିଥାଉ ତା ଛନ୍ଦା ଚରଣେ ଥାଇ ଚିତ୍ତ ରାମ ନାମ ହରି ନାମ ଗାଉ

ପ୍ରତିମା ପୂଜାରେ ମୋର ଚିତ୍ତ ଅଛି ଜଡି

ପ୍ରତିମା ପୂଜାରେ ମୋର ଚିତ୍ତ ଅଛି ଜଡି ଜୀବଙ୍କୁ ସମାନ ସ୍ନେହଁ ନ ପାରେ ଯୋଡି ତୁମ୍ଭେଟି ଯେ ସ୍ୱୟଂ ବିଷ୍ଣୁ ମୋହିନୀ ରୂପ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ମୋତେ ସୁଧା ଦିଅ ବାଢି

ମାଆ ପରିବାର ନିମନ୍ତେ ଶକ୍ତ ସ୍ନେହଁର ଡୋରିଟିଏ

ମାଆ ପରିବାର ନିମନ୍ତେ ଶକ୍ତ ସ୍ନେହଁର ଡୋରିଟିଏ ଅଶେଷ କଲ୍ୟାଣ ଅଶେଷ ସହିଷ୍ଣୁତାର ପରୀଟିଏ ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବାପାଙ୍କ ପାଖେ ବଡ ଅଳିଟିଏ ମାଆ ରଜ ଚକୁଳି ଦୀପାବଳୀର ଫୁଲ ଝରିଟିଏ

ଆପଣ ଆଗେ ଆଗେ ଯାଆନ୍ତୁ

ଆପଣ ଆଗେ ଆଗେ ଯାଆନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଆସୁଛି ବହୁତ ତ୍ୟାଗ ତପସ୍ୟା ଜୀବନ ଚଲାପଥଟି ମହ ମହ ବାସୁଛି

Green black or red chilly

Green black or red chilly All are seriously very hot Relief or dismiss verdict All the letters are in the dot

ଗ୍ରାହ ପୀଡିତ ଗଜ ଯେହ୍ନେଟି ହୋଇଥଲା ନିରେକ୍ଷ

ଗ୍ରାହ ପୀଡିତ ଗଜ ଯେହ୍ନେଟି ହୋଇଥଲା ନିରେକ୍ଷ ସେହି ପ୍ରକାର ମହାଦୁଃଖୀ ହେଲି ହେ ପୁଣ୍ଡରୀକାକ୍ଷ କରୁଣା ନିଧି ସୁଧାନିଧି ହେ ବଢ଼ା ବଢ଼ା ଛନ୍ଦା ଚରଣ କେବଳ ଛୁଇଁଦେଲେ ତରିବି ହୁଅ ମୋ ସାହା ପକ୍ଷ

ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୋ ମୋହନ ବଂଶୀ କାହିଁ ଗଲା

ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୋ ମୋହନ ବଂଶୀ କାହିଁ ଗଲା ଯିଏ ସକଳ ଗୋପୀ ଗୋପାଳ ଚିତ୍ତକୁ ହରିଲା ଥରୁଟିଏ ଡାକ ଦେଲେ ଏହି ପତିତ ତରିଯାନ୍ତା ହେ ବାସୁଦେବ ମୋତେ କେଡେ କପଟ କଲା