ସକଳ ଜନନୀର ଜନନୀ ତୁହି ମା

ସକଳ ଜନନୀର ଜନନୀ ତୁହି ମା କୃଷ୍ଣ ସହୋଦରୀ ମହିଷା ମର୍ଦ୍ଦିନୀ ବିରଜା ମଙ୍ଗଳା ଚଣ୍ଡୀ ଭଟାରିକା ଦୁଖାର୍ତ୍ତୀ ଭଞ୍ଜନୀ ଭାଗ୍ୟ ବର୍ଦ୍ଧିନୀ

ସାଇରାମ ପାଦ ପଙ୍କଜରେ ସଦା ଚିତ୍ତ ଥାଉ

ସାଇରାମ ପାଦ ପଙ୍କଜରେ ସଦା ଚିତ୍ତ ଥାଉ ସାଇରାମ ଥାଆନ୍ତୁ ସଦା ସଦା ମୋ ପାଖରେ ଯୁଗ ଯୁଗକୁ କଥା ରହିଯାଉ ସାଇରାମ ସ୍ୱାମୀ ସାଇ ବଚନ ଅକାଟ୍ୟ ସାଇ ପତିତ ସଖାରେ

ବ୍ରହ୍ମା ଅଣୁରେ ଅଣୁ ବାନ୍ଧିଲେ

ବ୍ରହ୍ମା ଅଣୁରେ ଅଣୁ ବାନ୍ଧିଲେ ରଜୁ ଗୋବିନ୍ଦ ରାଧା ଶକ୍ତିରେ ଏଡିକି ପାଶରେ ଚକାଡୋଳା ଛନ୍ଦା ଚରଣ ଚୁମିଲି ଭକ୍ତିରେ

ସଖି ହେ କିବା ଉପମା ଦେବି ବନମାଳୀ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କୁ

ସଖି ହେ କିବା ଉପମା ଦେବି ବନମାଳୀ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କୁ ନୀଳ ମେଘ ଦେହ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ପ୍ରସ୍ପୁଟିତ ସରୋଜ ସଖି ହେ ପୀତବାସ ବଂଶୀ ବଂଶୀବଦନ କେକୀ ପୁଚ୍ଛ ଉଦାର ସୁଧାର ମଧୁର ଆଖି ଉଡାଇ ନେଲା ଧୀରଜ

ଯଦି ପର ଘରେ ପଶିବାକୁ ଏତେ ଇଚ୍ଛା

ଯଦି ପର ଘରେ ପଶିବାକୁ ଏତେ ଇଚ୍ଛା ମୋ ମନରେ ବୈଷ୍ଣବ ଘର ଯାଇ ପଶ ବିଷ୍ନୁ ମାୟା ମୋହିନୀ ବୈଷ୍ଣବ ଭାବିଣ ହସ୍ତେ ଦେବ ଗୋବିନ୍ଦ ନାମ ସୁଧା ରସ

ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ଗୋବିନ୍ଦ

ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ଆଖିର ସେ ଆଖିପତା ହୃଦୟର ସେ ସ୍ପନ୍ଦନ ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ଗୋବିନ୍ଦ ବୈଷ୍ଣବର ସନ୍ନିକଟ ସରଳ ହୃଦୟକୁ ଚନ୍ଦନ

ଅଛିଦ୍ର ହୋଇ ତୁମେ ହିଁ ପୂରିଛ ପିଣ୍ଡ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ

ଅଛିଦ୍ର ହୋଇ ତୁମେ ହିଁ ପୂରିଛ ପିଣ୍ଡ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ଘେନ ସାଷ୍ଟାଙ୍ଗ ପ୍ରଣିପାତ ଶରଣ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ତୁମେ ଭାବକୁ ଅତି ନିକଟ ହେ ମୋହନ ବଂଶୀ ହୃଦୟ ଚନ୍ଦନ ଅର୍ଗଳୀ ଟିକେ ବସିବ ଆଦରରେ

ଆଉ କେତେ ନିରବ ରହିବ ହେ ଭଵ ସାଗର ନାଉରି

ଆଉ କେତେ ନିରବ ରହିବ ହେ ଭଵ ସାଗର ନାଉରି କହ କହ କହରେ ବଂଶୀ ବଦନ ପଦେ ଦରଦୀ କଥା ଜୀବନ ସାରା ଇନ୍ଦ୍ରିୟଙ୍କ ସେବା କରି କରି ଦିନ ଗଲା ବଢ଼ା ବଢ଼ା ବଢ଼ାରେ ଛନ୍ଦାପାଦକୁ ରଖେ ଟିକେ ମଥା

ରାମ ରାମ ରାମ ଉଚ୍ଚାରଣ ଏଡ଼େ ମଧୁର

ରାମ ରାମ ରାମ ଉଚ୍ଚାରଣ ଏଡ଼େ ମଧୁର କାନରୁ ନେଇ ମୁହିଁ ହୃଦୟରେ ଥୋଇଲି କୃଷ୍ଣ କୃଷ୍ଣ କୃଷ୍ଣ ଉଚ୍ଚାରଣ ଏଡ଼େ ମଧୁର ବେଳ ଅବେଳକୁ ଜଗବନ୍ଧୁଟିଏ ପାଇଲି

ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ମୋତେ ବଚନ ଦେଇଥିଲେ

ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ମୋତେ ବଚନ ଦେଇଥିଲେ ସଦା ସଦା ଏହି ପତିତ ପାଶ ପାଶରେ ଥିବେ ଅନେକ ବାର ବ୍ୟାଧି ମୃତ୍ୟୁ କୁପଥରୁ ବଞ୍ଚାଇ ବିଶ୍ଵାସ ହୁଏନା ସାଇ ହାତ ଛାଡି ଚାଲିଯିବେ

ଦୁଇଟା ଯାକ ଆଖିରୁ ମୋ ଯଥେଷ୍ଟ କମିଲାଣି ଦୃଷ୍ଟି ଶକ୍ତି

ଦୁଇଟା ଯାକ ଆଖିରୁ ମୋ ଯଥେଷ୍ଟ କମିଲାଣି ଦୃଷ୍ଟି ଶକ୍ତି ନୀଳଚକ୍ର ପତିତପାବନ ବାନାକୁ ଆଉ ପାଉ ନାହିଁ ଆଖି ଅଣ୍ଟା ବାତରେ ବଙ୍କିଲା ମୋର ଅଣ୍ଟା ଚାଲିବାକୁ ଅସମର୍ଥ ଗୋବିନ୍ଦ ତୋତେ ଭେଟିବାର ଆଶା ନଦୀ ଗଲାଣି ଶୁଖି

ମା ବୈଷ୍ଣଵୀ ତୋର ଦୁଆରେ ଅଧିଆ ପଡିଲି

ମା ବୈଷ୍ଣଵୀ ତୋର ଦୁଆରେ ଅଧିଆ ପଡିଲି ତୋର ଭାଇ ପତିତପାବନ ଲୁଚାଇଲେ ପାଦ ବହୁତ ବହୁତ କରିବୁ ମାଆ ନୁହେଁ ଅପରାଧୀ ସଂସାରରେ ବନ୍ଧା ପଡ଼ି଼ଗିଲି ଚାଖୁ ଚାଖୁ ସ୍ୱାଦ

ବ୍ରହ୍ମ ମଞ୍ଜି ନାଦବ୍ରହ୍ମ ନାଭିବ୍ରହ୍ମ ନିରକ୍ଷର

ବ୍ରହ୍ମ ମଞ୍ଜି ନାଦବ୍ରହ୍ମ ନାଭିବ୍ରହ୍ମ ନିରକ୍ଷର ନିରକ୍ଷର ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରହ୍ମଜ୍ଞାନୀ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ଜୀବ ଦେହ ଭାଵ ଅଣଚାଷ ସ୍ଵାକ୍ଷର ସ୍ଵାକ୍ଷର ଜୀଵ କ୍ଷୀଣ ସୁଖରେ ଆନନ୍ଦ

ନିର୍ମଳ ନୀଳ ନଭ ଦିବ୍ୟ କଳେବର

ନିର୍ମଳ ନୀଳ ନଭ ଦିବ୍ୟ କଳେବର ଆଭୂଷଣ ଶିଖି ପୁଛ ବଂଶୀ ବନମାଳ ଛନ୍ଦା ପାଦ ହରେ ସକଳ ଭଵ ଭୟ ଏମନ୍ତ ମହିମାମୟ ଦେଵେକୀ ବାଳ

କରୁଣାର ସମୁଦ୍ର ସାଇରାମ

କରୁଣାର ସମୁଦ୍ର ସାଇରାମ ସାଇରାମ ଉଚ୍ଚାରଣ ମଙ୍ଗଳ କ୍ଷମା ମହୋଦଧି ସାଇରମ ସାଇରାମ ପାଦ ଭଵ କୂଳ

ଦେବାକୁ ଭକ୍ତି ବେଶୀ ଶ୍ରଦ୍ଧା

ଦେବାକୁ ଭକ୍ତି ବେଶୀ ଶ୍ରଦ୍ଧା କେମିତି ଦେବି ଜାଣେ ନାହିଁ ହୃଦୟ କଥା ରଖେ ହୃଦରେ ଗୋବିନ୍ଦ ବାଟ ରହିଛି ଚାହିଁ

ଜୀବିତକୁ ତେଜି ଭୂତରେ ଖୋଜିଲି

ଜୀବିତକୁ ତେଜି ଭୂତରେ ଖୋଜିଲି ବାସି ମଢ଼ା କିବା ପୁଣି ଉଠି ବସିବେ ରୁପକୁ ତେଜି ନାମ ଜପରେ ମଜିଲି ମୁଗୁନି ଗୋବିନ୍ଦ କିବା ସ୍ମିତ ହସିବେ

ଅନେକ ତୀର୍ଥ ଅନେକ ଦେବୀ ଦେବତା

ଅନେକ ତୀର୍ଥ ଅନେକ ଦେବୀ ଦେବତା ସକଳ ତୀର୍ଥ ପ୍ରସାଦ କେବଳ ପଞ୍ଚାମୃତ ପଞ୍ଚାମୃତ ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଦୟା କ୍ଷମା ଶାନ୍ତି ନିବୃତ୍ତି ପାତ୍ର ଭରି ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ହାତ

ଦୟା ରୂପରେ ଜୀବ ହୃଦେ

ଦୟା ରୂପରେ ଜୀବ ହୃଦେ ମଙ୍ଗଳ ଧ୍ଵନି ଶଙ୍ଖ ନାଦେ ବିପଦେ ତୁହି ମା ତାରିଣୀ ଶରଣ ଗଲି ତୋର ପାଦେ

କୃଷ୍ଣ ହିଁ ଏକାକ୍ଷର କୃଷ୍ଣ ହିଁ ଅବତାର

କୃଷ୍ଣ ହିଁ ଏକାକ୍ଷର କୃଷ୍ଣ ହିଁ ଅବତାର କୃଷ୍ଣ ହିଁ ଶ୍ରୀରାଧା କୃଷ୍ଣ ହିଁ ସର୍ବାକାର କୃଷ୍ଣ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ହିଁ ପରମାନନ୍ଦ କୃଷ୍ଣ ହିଁ ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ କୃଷ୍ଣ ହିଁ ଶଙ୍କର

ମୋ ଦେହ ନବ ଦ୍ୱାରରେ ନବ ପ୍ରହରୀ

ମୋ ଦେହ ନବ ଦ୍ୱାରରେ ନବ ପ୍ରହରୀ ଗୋବିନ୍ଦ ହେ କେହି ନ ଶୁଣନ୍ତି ଗୁହାରି ଦେହ ବହକିଗଲା ତାଙ୍କରି ସାଙ୍ଗରେ ମନକୁ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ରଖ ମୁରାରୀ

ସତରେ ସତରେ ଶ୍ୟାମ ସମ ଉଦାର ନାହିଁ ଆଉ

ସତରେ ସତରେ ଶ୍ୟାମ ସମ ଉଦାର ନାହିଁ ଆଉ କେବଳ ତାହରି ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ମୋ ଦିନ ଯାଉ ଟାହିଆ ହଲେଇ ଝୁଲି ଝୁଲି ଯେବେ ସେ ଆସେ କେବଳ ତାହା ଚକାଡ଼ୋଳାରେ ଆଖି ଲାଖିଥାଉ

ଅତି ଦରିଦ୍ର ଶୁଦ୍ର କୁଳରେ ମୋହର ଜନମ

ଅତି ଦରିଦ୍ର ଶୁଦ୍ର କୁଳରେ ମୋହର ଜନମ ମୁହିଁ ବାମନ ହୋଇ ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ବଢ଼େଇଲି ହାତ ନିରାଶ ନ କରିବ ହେ ଉଦାର ବଂଶୀ ବଦନ ତୋର ପତିତପାବନ ବୋଲି ଉଡୁଅଛି ନେତ

ତୋ ନିରବତା ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ

ତୋ ନିରବତା ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ତୋ ଉଦାର ପଣକୁ ସଦା ହେଉଥାଏ ଗୁଣି ତୋ ଛନ୍ଦାପାଦରେ ଥରେ ମଥା ମୁଁ ରଖନ୍ତି ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ଗୋବିନ୍ଦ ହେ ପାରୁଥିବୁ ଶୁଣି

ଵାସୁଆ ବଳଦରେ ଅଛିକି କିଛି ଦିବ୍ୟ ସନ୍ଦେଶ

ଵାସୁଆ ବଳଦରେ ଅଛିକି କିଛି ଦିବ୍ୟ ସନ୍ଦେଶ କେବେ ଅବତାର ନେବେ ପ୍ରେମ ସ୍ୱରୂପ ସାଇ ସେବକ ହୋଇ ସେବିବାକୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅଳାରେ ବୈଷ୍ଣବଙ୍କର କଠଉ ବୁଲୁଛି ମୁଣ୍ଡରେ ଥୋଇ

ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷା ଗୁରୁ ନାମ ଦେଲେ ରାମ ବୋଲି

ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷା ଗୁରୁ ନାମ ଦେଲେ ରାମ ବୋଲି ହେଲେ କିଏ ଏହି ରାମ ଯାହା ନାମରେ ପୁରିଛି ପିୟୁଷ ମାରୁତି ପୂଜକଙ୍କ ପାଦ ଧୂଳିକୁ ସର୍ବାଙ୍ଗରେ ବୋଳି ହୁଏ ସତେ ସେ ରାମଙ୍କୁ ଦେଖିବି ସରି ଯାଉଛି ମୋ ଆୟୁଷ

ଶାରୀ କଣ୍ଠରେ କୃଷ୍ଣ କୃଷ୍ଣ

ଶାରୀ କଣ୍ଠରେ କୃଷ୍ଣ କୃଷ୍ଣ ଶ୍ରବଣକୁ ଯେସନେ ସୁଧା କେଡ଼େ ମଧୁର ସେ କୃଷ୍ଣ ଭାଳି ଭାଳି ରାଧା ଅଧା

ତାଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ପଣକୁ ଶ୍ରୀରାଧା ସିନା

ତାଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ପଣକୁ ଶ୍ରୀରାଧା ସିନା ସରି ସଖିରେ କେ ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ଯୋଗ୍ୟ ହେଵ ତାଙ୍କୁ ହୃଦୟ ପଦକ କରି ସିନା ପିନ୍ଧିଅଛି ବୃଥା ଚେଷ୍ଟା ନ ଲଭିଲଇଁ ଶ୍ରୀରାଧା ଭାବ

ଫୁଲ ତୋଡ଼ାଟିଏ ଭକ୍ତିରେ ମୁଁ ଦେଲି

ଫୁଲ ତୋଡ଼ାଟିଏ ଭକ୍ତିରେ ମୁଁ ଦେଲି ହେ କୃଷ୍ଣ କମଳ ହସ୍ତ ବଢାଇ ନେଲ ମୋ ମନକୁ ଛନ୍ଦା ଚରଣରେ ଥୁଅନ୍ତେ ହେ କୃଷ୍ଣ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସି ଦେଲ

ମହାକାଳୀ ମହା ସରସ୍ବତୀ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ

ମହାକାଳୀ ମହା ସରସ୍ବତୀ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ ମହାବିଦ୍ୟା ପ୍ରଚଣ୍ଡ ବିଦ୍ୟା ସକଳ ବିଦ୍ୟା ନବ ଯୌବନା ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ କର୍ଣ୍ଣ କୁଣ୍ଡଳ ପାହି ପାହି ମା ଦୁର୍ଗା ତୁହି ମାତା ଆଦ୍ୟା

ଅଣୁ ରେଣୁ ସକଳ କଲେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ହୃଦୟ ପଦକ

ଅଣୁ ରେଣୁ ସକଳ କଲେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ହୃଦୟ ପଦକ ମୁହିଁ ମହାପତିତ ଗୋବିନ୍ଦ ନାମରେ ଗୁନ୍ଥେ ମାଳ ଭେଟ ହେଲେ ସିନା ବିଶାଳ ବକ୍ଷରେ ଲମ୍ବାଇବି ମୋ କ୍ଷୀଣ ବୁଦ୍ଧି ଖୋଜି ପାଏନି ତାର ପାଦତଳ

ତୋ ଭାଇ ଗୋବିନ୍ଦ ଭାଉଜ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ

ତୋର ଭାଇ ଗୋବିନ୍ଦ ତୋ ଭାଉଜ କମଳା ନୀଳାଚଳ ଲୀଳା ମାଧୁରୀ ଯାହାକୁ ଯେତେ ମାଆ ବିରଜା ଥରେ ଭେଟ କରାଇ ଦିଅନ୍ତୁ ମୋ ବାଡ଼ି ଜବା ଫୁଟିଲେ ଦିଅନ୍ତି ତୋତେ

ଏହି ଦେହ ମିଶିବ ପାଞ୍ଚ ଭୂତରେ

ଏହି ଦେହ ମିଶିବ ପାଞ୍ଚ ଭୂତରେ ସଂସାରକୁ ପଞ୍ଚାମୃତ ଦେଇ ବାଢ଼ି ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଶାନ୍ତି କ୍ଷମା ଦୟା ଭୁଞ୍ଜି ଆଶିଷ ଆନନ୍ଦ ହେଉଥିବେ ପିଢ଼ି

ଗୋପ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଅଶେଷ କୀର୍ତ୍ତି

ଗୋପ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଅଶେଷ କୀର୍ତ୍ତି ସବୁ ପାରିବ ମଣିଷ ଅରଜି ଭେଟ ନ ହୋଇବେଟି କୃଷ୍ଣ ଏ ସବୁ ନ ପାରିଲେ ବରଜି

ମଣିଷର ଯେଉଁ ଉତ୍ତମ ବୁଦ୍ଧି ମୁଠାକ

ମଣିଷର ଯେଉଁ ଉତ୍ତମ ବୁଦ୍ଧି ମୁଠାକ ତାହା ହିଁ ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଦିବ୍ୟ କୃପା ମଣିଷର ଯେଉଁ ସୁନ୍ଦର ତନୁ ସୁଷମା ଯାହା ସଂସାରକୁ ଦେଇଥାନ୍ତି ମା ବାପା

କରୁଣାମୟୀ ମାଆଟିଏ

କରୁଣାମୟୀ ମାଆଟିଏ ନବଜାତକକୁ ରାହାଟିଏ ଜାନକୀ ଭଳି ସର୍ବଂ ସହା ସନ୍ତାନ ଲାଗି ଆହାଟିଏ

ମୋ ବାପା ମାଆ ହେଲେ ଚିର ଶଶ୍ମାନବାସୀ

ମୋ ବାପା ମାଆ ହେଲେ ଚିର ଶଶ୍ମାନବାସୀ ଭଉଣୀ ପଣତ କାନିରେ ବାନ୍ଧିଲି ମୋ ମନ ଭଉଣୀ ପଣତରେ ବନ୍ଧାଥିଲା କଳାବାଦନ ପ୍ରାଣପ୍ରିୟଙ୍କର ମିଳିଗଲା ମୋତେ ଦରଶନ "କିଏ କହେ ପ୍ରଭୁ ଠକି ଦିଅନ୍ତି କେଉରୁପେ କାହାତୃଦୟରେ ପ୍ରଭୁ ନିଜେ ବିଜେ ହୁଅନ୍ତି ତାଙ୍କ ସନ୍ତାନ ର କଷ୍ଠକୁ ଆସି ହରିନିଅନ୍ତି" -Sumati

Happy Women Day 2025

ନାରୀ ରୂପରେ ତୋର ଯେଉଁ ଆକାର ସମୂହ ହେ କୃଷ୍ଣ କରୁଣାମୟୀ ଜନନୀ କେବଳ କରଇ ପରମ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ଜନନୀ ହିଁ ଛପନ କୋଟି ଜୀବ ସଜ୍ଞା ଅଭୟ ଆଶ୍ରୟ ଯା ପଣତରେ ହର ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ଲଭନ୍ତି ପରମ ସୁରକ୍ଷା

ହୋଇ ଥାଆନ୍ତ ତୁମେ ରାଜ୍ୟାଧି ରାଜା ହେ ଚକାଡୋଳା

ହୋଇ ଥାଆନ୍ତ ତୁମେ ରାଜ୍ୟାଧି ରାଜା ହେ ଚକାଡୋଳା ଆଉ ଏହି ମହାପତିତ ହୋଇଥାଆନ୍ତା ଚରଣେ ସେବକ ଦେହ ଆଖି ହାତର ଏତେ ପାଖରେ ପାଇ ତୁମକୁ ପ୍ରାଣ ଆତ୍ମାନନ୍ଦରେ ନାଚୁଥାନ୍ତି ମନ ହେଉଥାନ୍ତା ଅତି ଭାବୁକ

ତୁହି ମାଆ ଦେବକୀ ଯଶୋଦା କୌଶଲ୍ୟା

ତୁହି ମାଆ ଦେବକୀ ଯଶୋଦା କୌଶଲ୍ୟା ତୁହି ମୋ ମାଆର ମାଆ ତୁହି ମା ପାର୍ବତୀ ତୁହି ମା କମଳା ବିମଳା ମଙ୍ଗଳା ବୈଷ୍ଣବି ତୁହି ମୋ ଜିଲା ଅଧିଷ୍ଠାତ୍ରୀ ଘେନ ଆରତୀ

ଭକ୍ତ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦର ପିତା ହିରଣ୍ୟକଶୀପୁ

ଭକ୍ତ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦର ପିତା ହିରଣ୍ୟକଶୀପୁ ଦୁଷ୍ଟ କୈକେୟୀ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀରାମଙ୍କ ମାତା ତୁହି ଗୋବିନ୍ଦ ହେ ଜୀବ ସହିବା ଶକତି ତୁହି ହିଁ ଜଟିଳ ପ୍ରଶ୍ନ ତୁହି ଉତ୍ତର ଦାତା

ଅତି ଭୋକ ଵିକଳାକୁ

ଅତି ଭୋକ ଵିକଳାକୁ ସ୍ୱାଦ ନ ପଡଇ ଜଣା ଗୋବିନ୍ଦ କୃପା କଲେ ନାଗ ନଇଁ ଯାଏ ଫଣା

n a ten rupee of coin

n a ten rupee of coin Entire world is seen Just exchange does miracles A desert becomes green

ତୋ ଶିର ଟାହିଆ ହଲିଗଲେ ହେ ଭକ୍ତ ଚନ୍ଦନ

ତୋ ଶିର ଟାହିଆ ହଲିଗଲେ ହେ ଭକ୍ତ ଚନ୍ଦନ ଚଉଦ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ଖେଳିଯାଏ ମୁକ୍ତିର ଲହଡି ଶିଆଳି ଲତା ଉପରେ ଆହାଃ କି ମଧୁର ରୂପ ଗରୁଡ ପଛରୁ ଦର୍ଶନ ଚିତ୍ତ ନ ଆସେ ବାହୁଡ଼ି

ନା ତୁମ୍ଭେ ବେଶୀ କ୍ଷୁଦ୍ର ହେ ନାରାୟଣ

ନା ତୁମ୍ଭେ ବେଶୀ କ୍ଷୁଦ୍ର ହେ ନାରାୟଣ ନା ତୁମ୍ଭେଟି ବେଶୀ ବଡ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହଁ ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ଯଥେଷ୍ଠ ଭକ୍ତିକୁ ହେ କୃଷ୍ଣ ସାଲୋକ୍ୟ ସାମିପ୍ୟ ସାଜୁଯ୍ୟ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ

ମୋତେ ଏତିକି ଦୟା କର ହେ ଲୀଳାନିଧି

ମୋତେ ଏତିକି ଦୟା କର ହେ ଲୀଳାନିଧି ତୁମ୍ଭ ଅବ୍ୟକ୍ତ ପାଦ ସନ୍ଧାନରେ ସରୁ କାଳ ଅନ୍ତିମ ହେଲାବେଳେ ମୋ ସଂସାର ଯାତ୍ରା ମୋ ଆଖି ଡୋଳାରେ ଲାଖିଥିବ ନନ୍ଦବାଳ

ତୁମେ ମୋତେ ଏହି ଦୟା କର

ତୁମେ ମୋତେ ଏହି ଦୟା କର ଓଁ ସାଇରାମ ପ୍ରଭୁ ତୁମର ଅଭୟ ପାଦ ପଙ୍କଜକୁ ଥିବି ଧ୍ୟାୟି ଜନନୀ ଜଠରୁ ଏକା ହିଁ ପଡିଲି ମୁହିଁ ଭୂମିରେ ତୁମ ବିନା ଜନନୀ ସାଥିରେ ନ ଥିଲେ କେହି

ହରି ଲୀଳା ସ୍ମରଣ ଆନନ୍ଦ

ହରି ଲୀଳା ସ୍ମରଣ ଆନନ୍ଦ ହରି ନାମ କୀର୍ତ୍ତନ ଆନନ୍ଦ ହରି ଦାସ ସଙ୍ଗଟି ଆନନ୍ଦ ହରି ଉଚ୍ଚାରଣ ପରମାନନ୍ଦ

ଅତି ଦୟାଵନ୍ତ ସେ ଗୋବିନ୍ଦ ଅତି ବିଶାଳ ତାଙ୍କ ହୃଦ

ଅତି ଦୟାଵନ୍ତ ସେ ଗୋବିନ୍ଦ ଅତି ବିଶାଳ ତାଙ୍କ ହୃଦ ମାଗିଲେ ମାଗିବୁ ତାଙ୍କ ଛନ୍ଦା ଚରଣରେ ଟିକେ ଜାଗା ଅଷ୍ଟ ନିଧି ନବ ନିଧି କି କରିବା ଆମେ ମୋ ମନରେ ଅବ୍ୟକ୍ତ ପାଦ ବଢ଼ାଇଲେ ଦେଖି ତରିବାରେ ଅଭାଗା

ପରୀକ୍ଷାର ଫଳ ପରୀକ୍ଷା ଖାତାରେ ଥାଉ

ପରୀକ୍ଷାର ଫଳ ପରୀକ୍ଷା ଖାତାରେ ଥାଉ ଆମ ଟିଙ୍କୁ ଆଉ ମିଲି ଯୋଡ଼ି ଅମର ହେଉ ରଙ୍ଗ ମଞ୍ଚଟିଏ ଆମରି ଜୀଵନର ମୁଖ ଦର୍ପଣ କଳାକାର ସଚେତନତା ଉଦ୍ୟମ ସଫଳ ହେଉ

ତୋତେ ମୁଁ କିବା ଉପମା ଦେବି ହେ ମହାପ୍ରଭୁ

ତୋତେ ମୁଁ କିବା ଉପମା ଦେବି ହେ ମହାପ୍ରଭୁ ଚିତ୍ତ ମୋର ତୋ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ପଡିଲା ବନ୍ଧା କରୁଣା ସିନ୍ଧୁ କମଳା ସମାନ କୋମଳ ହୃଦୟ ମୋର କ୍ଷୁଦ୍ର ପ୍ରାଣ ତୋ ପ୍ରେମରେ ହେଲା ଅନ୍ଧା

ହେ ମୋହନ ବଂଶୀ ହେ ଲୀଳାମୟ କୃଷ୍ଣ

ହେ ମୋହନ ବଂଶୀ ହେ ଲୀଳାମୟ କୃଷ୍ଣ ସମାନ ଦୟାଵନ୍ତ କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ନାହିଁ ଏଡିକି ମଧୁର ତୋହର ତୋ କଳାବଦନ ଆଖି ଫେରେ ନାହିଁ ଥରେ ଦେଲେ ଚାହିଁ

ଯହିଁ ଅହଙ୍କାର ସେଠି ତୁମେ ଲୁପ୍ତ

ଯହିଁ ଅହଙ୍କାର ସେଠି ତୁମେ ଲୁପ୍ତ ଦୃଶ୍ୟ ଅଦୃଶ୍ୟରେ ସ୍ଥିର କିନ୍ତୁ ଗୁପ୍ତ ଯୋଗୀଜନ ହୃଦୟ ଚନ୍ଦନ ତୁମେ ସହଜ ଭକ୍ତିକୁ ତୁମେ ଅପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ