ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି

-----------------ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି------------------ ହିରଣ୍ୟକଶିପୁ ଦେଉଥିଲା ମରଣଠାରୁ ବଡ଼ କଷ୍ଟ ପ୍ରହ୍ଲାଦକୁ ନିଜର ଜଙ୍ଘରେ ବସାଇ ଅଭୟ ଦେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧] ଭୋଜ ରାଜ ବିଷ ପିଆଇଲା ରାଜ୍ୟରୁ ତଡିଲା ମୀରାବାଇକୁ ତୋ ବୃନ୍ଦାବନରେ ଆଶ୍ରୟ ଦେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୨] କଂସ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ସବୁ ସନ୍ତାନ ମାରିଲା ଦେବକୀ ଗର୍ଭରେ ସ୍ୱୟଂ ନର ନାରାୟଣ ହେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୩] କୌରବ କେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ଵିଵସ୍ତ୍ର କରିବେ ପାଞ୍ଚାଳୀକୁ ଅତି ଘୋର ଲଜ୍ୟାରୁ ଉଦ୍ଧାର କଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୪] ଅଶ୍ୱଥାମ୍ମା କ୍ଷେପିଲା ତୀର ଉତ୍ତରା ଗର୍ଭସ୍ଥ ଭୃଣକୁ ପରିକ୍ଷିତଙ୍କୁ ଚକ୍ର ଉହାଡ଼ଳରେ ରକ୍ଷା କବଚ ହେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୫] ଶଶୁର ଶାଶୁ ଶଳା ମଣ୍ଡା ପିଠାରେ ପୁରାଇଲେ ବିଷ ରଘୁ ଅରକ୍ଷିତଙ୍କୁ ନେଇ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଶ୍ରା ଦେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୬] ଆବୁଲ ହାସନ ୧୨ ବର୍ଷ କାଳ କାରାବାସ ଦେଲା ଗୋପନାକୁ ଆପଣେ ଅର୍ଥ ଦେଇ ମୁକୁଳାଇଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୭] ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ପଣ୍ଡାଏ ଅସହ୍ୟ ଗାଳି କଲେ ପିଟିଲେ ବନ୍ଧୁ ମହାନ୍ତିକୁ ଆପଣ ଭୋଗ ଥାଳି ଦେଇଥିଲେ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୮] ବିଠଲା ଗହଣା ଚୋରି ପାଇଁ ଶୁଳି ହେଲା ନ୍ୟାୟ ଜନା ବାଇ ରକ୍ଷା ପାଇଁ ସ୍ୱୟଂ ଆବିର୍ଭାବ ହେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେବ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୯] ଗୌତମ ଅଭିଶାପରେ ପଥେ ଅଲୋଡ଼ା ପାଷାଣୀ ପାଦପଦ୍ମ ଛୁଆଁଇ ଅହଲ୍ୟାକୁ ଶାପମୁକ୍ତ କରିଦେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୦] ସାଲବେଗ ହୃଦୟରେ ଏତେ ଭିଡିକି ବାନ୍ଧିଲା ବଡଦାଣ୍ଡରେ ନନ୍ଦୀଘୋଷ ରଥ ରୋକି ଦେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ[୧୧] ଶ୍ରୀବତ୍ସ ଦ୍ଵିଜ ବକ୍ଷରେ ବଜ୍ର ସମ ପାଦ ପ୍ରହାରିଲା ବିଶାଳ ହିଆରେ କୋୖସ୍ତଭ ମଣି କରି ଲମ୍ବାଇଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୨] କୌରବ କଲେ ଭୂମି ଶୁନ୍ୟ ପଂଡୁ ପୁଅ ବୋହୁ ପାଞ୍ଚ ଖଣ୍ଡ ପଡ଼ା ପାଇଁ ଗଧ ପାଦକୁ ଧରିଥିଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୩] ସାମ୍ବ ଗର୍ଭବତୀର ଛଳନା ଯଦୁବଂଶ ଧ୍ବଂସ କଲା ପୁର୍ଣ ବ୍ରହ୍ମ ଅଜର ଅମର ଦେହ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ କଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୪] ଶିଖିପୁଚ୍ଛ ଶୋଭିତ ଶିର ଦେବ ଦେବଙ୍କୁ ଦୁର୍ଲଭ ମାନ ଭଞ୍ଜନ ଲାଗି ରାଧାର ପାଦ ଥୋଇଦେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୫ ] ତୀକ୍ଷଣ କୁମ୍ଭୀର ଦାନ୍ତ ଜାବରେ ଗଜ କାନ୍ଦୁଥିଲା ତେଜିଣ କମଳାର କୋମଳ ସେବା ଉଦ୍ଧରିଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୬] କଳିଯୁଗରେ ଯେଉଁ ହାତ କେହି ନ ଦେଖିଲେ ସେ ଶ୍ରୀହସ୍ତ ବଢ଼ାଇ ଦାସିଆର ନଡ଼ିଆ ନେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୭] ବାର ବର୍ଷ କାଳ ଅଭୁକ୍ତ ରହିଲୁ ସହି ନିନ୍ଦା ଗାଳି ଜଗନ୍ନାଥ ଯେଣୁ ଚଣ୍ଡାଳୁଣୀ ହାତ ରନ୍ଧା ଭୁଞ୍ଜିଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୮] ବିଶ୍ଵାବସୁ ଶବର କନ୍ଦମୂଳରେ କି ଭକ୍ତି ଥିଲା ତା ଝିଅ ଜୋଇଙ୍କୁ ସେବାର ସୁଯୋଗ ଦେଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୧୯] ନାତୁଣୀ ବାହା ପାଇଁ ଝିଅଘର ଯୌତୁକ ଦାବି କଲେ ନର୍ସି ମେହେଟା ଝିଅ ପାଇଁ ଶହେ ଭାର ବୋହିଥିଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୨୦] ନିଜେ ନିଜର ଦୁଇ ହାତକୁ କାଟିଲେ ପତ୍ନୀକୁ ଛୁଇଁ ପଙ୍ଗୁ ଗୋରା କୁମ୍ଭାର ଦେହରେ ହାତ ଲଗାଇଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [୨୧ ] କାମ କ୍ରୋଧ ଲୋଭ କେତେ ପୀଡା ଦେଉଥିଲେ ଏ ପତିତର ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ସଦା ନିବାସ କଲୁ ତୋତେ ଉଦାର ପଣରେ କିଏ ସରି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ହରି ହେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ଉଡ଼ାଇଲୁ [22]