ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ସଦା ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ

ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ଛନ୍ଦାପାଦ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ସଦନ ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ଦାସ ସଙ୍ଗ ସଦାନନ୍ଦମୟୀ ଲଭିବାକୁ ଉପୁଜିଲେ ମନରେକବାସନା ନିରନ୍ତର ଚିନ୍ତ ଶ୍ୟାମା ପାଦ ମହାମାୟୀ

ଅଶୁଣା ଅଦେଖା ଅତି ଅପରିଚିତ

ଅଶୁଣା ଅଦେଖା ଅତି ଅପରିଚିତ ସେବାରେ ଥୋଇଲି ମୋର ମନ ଭେଟିବି କିବା କୃଷ୍ଣ କରୁଣା ସିନ୍ଧୁ ଅଧାଗଢା ନାହିଁ ପାଦ ପାଦ ଚିହ୍ନ

ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ଅଖିଳ ଜନନୀ କମଳା

ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ଅଖିଳ ଜନନୀ କମଳା କମଳ ବାସିନୀ ଶାନ୍ତି ରୁପା ବିଷ୍ଣୁ ଶରୀର ସୁରକ୍ଷଣୀ ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ଅଖିଳ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଭଞ୍ଜନୀ ଛନ୍ଦାପାଦ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ତୋ ଅଳାରେ ମା ତାରିଣୀ

ସାମର୍ଥ ମୋର କେବଳ ଚର୍ମ ଆଖି କାନ ଦୁଇ

ସାମର୍ଥ ମୋର କେବଳ ଚର୍ମ ଆଖି କାନ ଦୁଇ ଅନ୍ୟ ଉପାୟ ନାହିଁ ବଡ ଅଜ୍ଞାନୀ କ୍ଷୀଣ ବୁଦ୍ଧି ହେ ଅଧାଗଢା ତୋ ଭେଟ ହେଲା ଦିବା ସ୍ବପ୍ନ ହେ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ଚିତ୍ତରେ ନାହିଁ ଶୁଦ୍ଧି

ସାମର୍ଥ ମୋର କେବଳ ଚର୍ମ ଆଖି କାନ ଦୁଇ

ସାମର୍ଥ ମୋର କେବଳ ଚର୍ମ ଆଖି କାନ ଦୁଇ ଅନ୍ୟ ଉପାୟ ନାହିଁ ବଡ ଅଜ୍ଞାନୀ କ୍ଷୀଣ ବୁଦ୍ଧି ହେ ଅଧାଗଢା ତୋ ଭେଟ ହେଲା ଦିବା ସ୍ବପ୍ନ ହେ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ଚିତ୍ତରେ ନାହିଁ ଶୁଦ୍ଧି

ପାଞ୍ଚ ମହାସାଗର କରୁଣା ସାଇକୃଷ୍ଣ

ପାଞ୍ଚ ମହାସାଗର କରୁଣା ସାଇକୃଷ୍ଣ ଶରଣାଗତ ନିମନ୍ତେ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ଛାଇ ବାଟ କଢ଼େଇ ନିଅନ୍ତି ବୈକୁଣ୍ଠ ପୁରକୁ ସଂସାର ହାଟରେ ଯେବେ ହଜି ଯାଇ

ବିଷ୍ଣୁ କୃପା କଲେ ବୈଷ୍ଣବଙ୍କର ଭେଟ

ବିଷ୍ଣୁ କୃପା କଲେ ବୈଷ୍ଣବ ଭେଟ ବୈଷ୍ଣବ ଭେଟରେ ରୋମାଞ୍ଚିତ ତନୁ ସେହି ଅନୁଭବ ଅତି ସୁଧାନିଧି ସାଧୁ ଆତ୍ମା ପରତ୍ମାଙ୍କୁ ନ ପାଶୋରେ ମନୁ

ଅନ୍ଧକୁ ଯେସନେ ହସ୍ତୀର ପାଦ ସ୍ତମ୍ଭ ଶରୀର କାନ୍ଥ

ଅନ୍ଧକୁ ଯେସନେ ହସ୍ତୀର ପାଦ ସ୍ତମ୍ଭ ଶରୀର କାନ୍ଥ ତେସନେ ଅଜ୍ଞାନୀ ଅନୁମାନରେ ଏହି ସଂସାର ମାୟା ବ୍ରହ୍ମଜ୍ଞାନୀକୁ ଏହି ଅଖିଳ ସଂସାର ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଚଳନ୍ତି ରୂପ କମଳାଙ୍କ କୃପାରେ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ହୁଏ ଏ ସଂସାର କାୟା

ଛାଇ ନିଦରେ ଶୋଇଥିବା ମଣିଷଟିଏ

ଛାଇ ନିଦରେ ଶୋଇଥିବା ମଣିଷଟିଏ ଯେମିତି ଉଠେ ଥରୁଟିଏ ଡାକିଦେଲେ ତେମନ୍ତେ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅ ମୋ ଆଗରେ ହେ ପ୍ରାଣନାଥ ତୋତେ ସ୍ମରଣ କଲେ

କେଉଁ ଉପାୟରେ ଭେଟିବି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ

କେଉଁ ଉପାୟରେ ଭେଟିବି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଆଖି କାନ ଭାବ ଭକ୍ତି ଜ୍ଞାନ କି ଯୋଗରେ ବିକାର କରେଇ ନ ଦେଲେ ନିଷ୍କାମ କର୍ମ ସତେ ତୁମ୍ଭ ଭେଟ ନାହିଁ ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ

ହେ କରୁଣା ସିନ୍ଧୁ ଦୀନ ବନ୍ଧୁ ସାଇ

ହେ କରୁଣା ସିନ୍ଧୁ ଦୀନ ବନ୍ଧୁ ସାଇ ନିରନ୍ତର ନିରନ୍ତର ଥିବଟି ପାଖରେ ଏତିକି କାମନା କେବଳ ପତିତର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କର ପୁଣ୍ଡରୀକାକ୍ଷରେ

ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ କମଳା ମାଆ ଗୋ

ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ ନମସ୍ତେ କମଳା ମାଆ ଗୋ ପିଣ୍ଡେ ପ୍ରାଣ ଥିବାଯାଏ ଥିବୁ ହୃଦୟ କମଳରେ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ସ୍ମିତ ହସୁଥିବେ ମୁରଲୀ ବଦନ ମାଆ ସେ ଛଇକୁ ଚିନ୍ତୁଥିବି ବେଳ ଅବେଳରେ

ହେ କୃଷ୍ଣ ସୁନ୍ଦର କୃଷ୍ଣ ମଧୁର କୃଷ୍ଣ ଉଦାର

ହେ କୃଷ୍ଣ ସୁନ୍ଦର କୃଷ୍ଣ ମଧୁର କୃଷ୍ଣ ଉଦାର ହେ ଅଖିଳ କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଜୀବନ ସୁଧାର ଭାବରେ ଅର୍ଚ୍ଚନା ନିମନ୍ତେ ହେଲ ଅଧାଗଢା ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପ୍ରାଣ ଉଦ୍ଧାର ଉଦ୍ଧାର

ଏହି ଯେଉଁ ସକଳ ଦୃଶ୍ୟ ଅଦୃଶ୍ୟ ସଚରାଚର

ଏହି ଯେଉଁ ସକଳ ଦୃଶ୍ୟ ଅଦୃଶ୍ୟ ସଚରାଚର କେବଳ ତୁହି ଏକାକ୍ଷର ଏକଇ ବ୍ରହ୍ମ ନିରାଧାର ସକଳ ଦେବାଦେବୀ ବ୍ରହ୍ମଦାରୁରେ ବ୍ରହ୍ମ କମଳ ସୁମତି ବୋଲେ ତୁହି ରାମ ସାଇରାମ ହରିହର

ମୁଠାଏ ଦେଇଥିଲେ ସତ ପାତ୍ରରେ

ମୁଠାଏ ଦେଇଥିଲେ ସତ ପାତ୍ରରେ ସୁଦାମା ସଖା ଅନେକ କରି ଦିଅନ୍ତି ନିଷ୍କାମ ଫଳକୁ ଭକ୍ତିରେ ବାଢିଲେ ଲକ୍ଷ୍ମୀପତି ହରି ହସ୍ତ ପ୍ରସାରି ନିଅନ୍ତି

ଯେତେ ଜଟିଳ ହେଉ ପରିସ୍ଥତି ପଛକେ

ଯେତେ ଜଟିଳ ହେଉ ପରିସ୍ଥତି ପଛକେ ତୁହି ହେ ଅପଲକ ଚାହିଁଦେଲେ ଲାଘବ ଯାହା ପଦ ଧୂଳି ଲାଗି ଅହଲ୍ୟା ତରିଲା ଆହେ କରୁଣାମୟ ତୁହି ସେହି ରାଘବ

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କର ଯଶ କୀର୍ତ୍ତି ଶୁଣି

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କର ଯଶ କୀର୍ତ୍ତି ଶୁଣି ସଖିରେ କରିବାକୁ ଲାଗିଲି ଆରତୀ ହାତ ନାହିଁ ପାଦ ନାହିଁ ଭାବ ଦେଲି ହୃଦୟ ହୋଇଲା ପ୍ରେମରେ ଭରତି

ଚାକର ଵାକର ଯଦି ଘର ନିଘା ରଖୁଥାନ୍ତେ

ଚାକର ଵାକର ଯଦି ଘର ନିଘା ରଖୁଥାନ୍ତେ ଘର ମାଲିକଙ୍କୁ ଘର କାହିଁକି ଅବା ଖୋଜନ୍ତା ଅହଂ ବିକାର ଯଦି ମୁକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରୁଥାନ୍ତେ ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ପଥେ ଆଉ କିଏ ଅବା ଚାଲନ୍ତା

ମାଆକୁ ଛାଡ଼ି ଆଉ କିଏ

ମାଆକୁ ଛାଡ଼ି ଆଉ କିଏ ବୁଝିବ ପାଦର ବ୍ୟଥା କୋଳରେ ଥୋଇ ନିଦ ଆସିବା ଯାଏ ଘସୁଥିବ ମାଆକୁ ଛାଡି ମନ ଜାଣି ବାଢିଦେବ ଭୋଜନ ଫେରିବା ବାଟକୁ ଆସି ଆଖି ବିଛେଇ ବସିଥିବ

ଯେତେବେଳେ

ଯେତେବେଳେ ଇଛା ଯମ ନେଉ ମୋ ଚିତ୍ତ ଗୋବିନ୍ଦ ପାଦେ ଥାଉ ହରି ହରି ହରି ରାମ ରାମ ରାମ ସଦା ଏ ମିଛୁଆ ତୁଣ୍ଡ ଜପୁ ଥାଉ

ଅଧାଗଢା ଅପଲକ ହୋଇ ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଲ କିବା

ଅଧାଗଢା ଅପଲକ ହୋଇ ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଲ କିବା ହରି ନାରାୟଣ ବାସୁଦେବ ବାକି ଅନେକ ସଂକଳ୍ପ ଆସ ଅବତରି ହସ୍ତ ପାଦ ଧରି ହେ କୃଷ୍ଣ କେଶବ ଦୁଃଖ କାହାକୁ କହିବି ତୁହି ମୋର ସମ୍ବଳ ବିକଳ୍ପ

ଝର ଝର ହୋଇ ଗଙ୍ଗା ଝରେ ମହାଦେବଙ୍କ

ଝର ଝର ହୋଇ ଗଙ୍ଗା ଝରେ ମହାଦେବଙ୍କ ଜଟାରୁ ଫର ଫର ଉଡେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ପତିତପାବନ ବାନା ଏହି ଶରୀର କେବଳ ଅଖିଳ ନିଖିଳ ସେବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱୟଂ ଜଗନ୍ନାଥ ଆସନ୍ତି ପହଣ୍ଡି ବିଜୟରେ ଅନା ଅନା

ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଦୟା କ୍ଷମା ଶାନ୍ତି ପାଞ୍ଚ ଗୋଟି କମଳ କରି

ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଦୟା କ୍ଷମା ଶାନ୍ତି ପାଞ୍ଚ ଗୋଟି କମଳ କରି ଅତି ବାତ୍ସଲ୍ୟ ସ୍ନେହଁରେ ସୁମତି ହସ୍ତେ ଦେଲେ କମଳା ହୃଦୟରେ ସାଇତିବୁ ଝିଅ କଲ୍ୟାଣରେ ସମ୍ବୋଧିଲେ ମା ଅହି ସୁଲକ୍ଷଣୀ ହୁଅ ଗୋବିନ୍ଦ ପଦେ ଲଭ ଭକ୍ତି ଅଚଳା

ଶରଣମଂ ଶରଣମଂ ଶରଣମଂ

ଶରଣମଂ ଶରଣମଂ ଶରଣମଂ ତୋ ପଦ୍ମ ପାଦରେ ମା ଶ୍ୟାମା ମାଆ ମୁଁ ପିତା ମାତା ଛେଉଣ୍ଡ ମା ମୋ ହାତ ନଛାଡ଼ିବୁ ଜମା

ବଚନତ ଅନେକ ଅନେକ ଦିଅନ୍ତି

ବଚନତ ଅନେକ ଅନେକ ଦିଅନ୍ତି ମୁଣ୍ଡ ଟୁଙ୍ଗାରନ୍ତି ଅନେକ ଅନେକ ହସ୍ତ ଧରି ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ ଚାଲନ୍ତି ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ ଉଦାର ଅପଲକ

ମାଆ ଉଦରରୁ ସନ୍ତାନ ଫଳ ମଞ୍ଜିରୁ ଅଙ୍କୁରଟି

ମାଆ ଉଦରରୁ ସନ୍ତାନ ଫଳ ମଞ୍ଜିରୁ ଅଙ୍କୁରଟି ଉଭୟ ଭୂମିରେ ସ୍ଥାପନ୍ତି କ୍ଷୁଦ୍ର କ୍ଷୁଦ୍ର ପାଦ ହାତ ଶିଶୁକୁ କୋଳେଇ ନେଉ ହୋଇ ମାଆ ମମତା ଚାରାକୁ କୋଳେଇ ନେଉ ହୋଇ ଓଦା ମାଟିତ

ରୋଦ୍ର ତାପରେ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଶ

ରୋଦ୍ର ତାପରେ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଶୁଖିଗଲେ ଯିଏଟି ହୃଦୟରେ ସାଇତି ରଖେ ମୀନ ତୁମେତ ସେହି ଅପଲକ ଉଦାର କୃଷ୍ଣ ତୋତେ କେତେ ଝୁରୁଛିରେ କଳାଜହ୍ନ

ମୁହିଁ ତୋତେ ଦେଇଦେଲେ ମନ

ମୁହିଁ ତୋତେ ଦେଇଦେଲେ ମନ କହ ପ୍ରଭୁ କିଏ ଅର୍ଜନ କରିବ ଧନ ତୁହି ସିନା ହେବୁ ଭାବରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଠ ଅନ୍ନ ବିନା ଉଡିଯିବ ମୋର ପ୍ରାଣ

ତୁହି ମୋ ପାଇଁ

ତୁହି ମୋ ପାଇଁ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ତୁମେ ତିଥି ଅମାବାସ୍ୟା ତୁମେ ସକଳ ମୀମାଂସା ତୁମେ ହିଁ ସର୍ବ ସମସ୍ୟା

ତୁହି ମୋ ପାଇଁ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ତ

ତୁହି ମୋ ପାଇଁ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ତୁମେ ଅମାବାସ୍ୟା ତିଥି ସଚରାଚର ବିଶ୍ୱ ତୁମେ ମୁଁ ଅଢ଼େଇ ଦିନ ଅତିଥି

ତୁମ୍ଭେ ସାଇ ଦିବ୍ୟ ସଂକଳ୍ପ

ତୁମ୍ଭେ ସାଇ ଦିବ୍ୟ ସଂକଳ୍ପ ତୁମ୍ଭେ ସାଇ ଧ୍ରୁବ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ସ୍ଥିର ଭବ ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ତୁମ୍ଭେ ସର୍ବସ୍ବ ତୁମ୍ଭେ ଗତି

ତୁମ୍ଭେ ନୀଳ ନିର୍ମଳ

ତୁମ୍ଭେ ନୀଳ ନିର୍ମଳ ଗଗନରେ ରବି ଚନ୍ଦ୍ର ନକ୍ଷତ୍ର ତୁମ୍ଭେ ଧରା କୋଳରେ ଉତ୍କଳ ଦେଶେ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ତୁମ୍ଭେ ଆଦି ଅନାଦି ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନେ ଚକାଡୋଳା ପହଣ୍ଡି ବିଜୟ କାଳେ ପତିତପାବନ କମଳ ନେତ୍ର

ହେ ଅବର୍ଣ୍ଣିନୀୟ ଅଖଣ୍ଡ ଆନନ୍ଦ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ

ହେ ଅବର୍ଣ୍ଣିନୀୟ ଅଖଣ୍ଡ ଆନନ୍ଦ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ଅର୍ଦ୍ଧନାରୀଶ୍ୱର ରୂପ ହେ ଅଧାଗଢା ବ୍ରହ୍ମଦାରୁ ଚଉଠେ ବିଶ୍ୱମାତ ଚଉଠେ ବିଶ୍ୱ ବାପ ହେ ଗୋଲକ ନାଥ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ନାଥ ଅଣୁ ରେଣୁ ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମ ଲୀଳାନିଧି ବାଇଶିପାହାଚ ଚଢ଼ୁ ଚଢ଼ୁ ପତିତ ଦେହରୁ ଝରି ପଡେ ସବୁ ପାପ

ହେ ଅପଲକ କୃପାକର

ହେ ଅପଲକ କୃପାକର ଭାଗ୍ୟଟି ହେଉ ଉଦୟ ହେ କଳାଜହ୍ନ ଛୁଇଁଦିଅ ହେଉ ଜୀବନ ମଧୁମୟ

ତୁ ମୋତେ ଭଲଭାବରେ ଜାଣିଥିବୁ

ତୁ ମୋତେ ଭଲଭାବରେ ଜାଣିଥିବୁ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ତୁମ ଅପଲକ ଚକାଡ଼ୋଳାରୁ କିଏ ଅବା ଖସିଯିବ ଏହି ସଂସାରକୁ ଯିଏ ବି ଦେହ ଧରି କରି ଆସିଅଛି ଅବଢ଼ା ଚାଖିଥିବ ପତିତପାବନ ବାନା ଦେଖିଥିବ

ଏହି ମନ

ଏହି ମନ ନିତି ଚଢ଼େ ତୋର ବାଇଶି ପାବଛ କାନ୍ଧରେ ଝୁଲି ଆଉ ଝୁଲିରେ ନିଜ ବାଡି ମଲ୍ଲି ଏହି ହ୍ରୁଦୟ ନିରନ୍ତର ଚିନ୍ତେ ତୋ କୃପା ଲୀଳା ଅନ୍ତରରରେ ସେବା ସେବାରେ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ବାଲି

ଆରେ ହସିଲେ ହସିବି ତୋ କୃପାରେ

ଆରେ ହସିଲେ ହସିବି ତୋ କୃପାରେ ଆଉ କାନ୍ଦିଲେ କାନ୍ଦିବି ତୋ ପାଖରେ ତୋତେ ଛାଡି ମୋର କିଏ ଆଉ ଅଛି କହରେ ଜୀବ ଜୀବନ ଚକାଆଖିରେ

ଅଧା ଗଢା ହୋଇଵି ଚିତ୍ତକୁ ଏଡିକି ମୋହୁଛି

ଅଧା ଗଢା ହୋଇଵି ଚିତ୍ତକୁ ଏଡିକି ମୋହୁଛି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତାଣି ପ୍ରେମ ମୋର ସଂସାରୀ ମନକୁ କି କିମିଆ କଲା ଲୋ ସଦା ନିରନ୍ତର ଜପେ ହରେ କୃଷ୍ଣ ହରେ ରାମ

ଅନା ଲୋ ମିତ ଚାହାଁ ସେ ଅଧା ଗଢା କଳା ଜହ୍ନକୁ

ଅନା ଲୋ ମିତ ଚାହାଁ ସେ ଅଧା ଗଢା କଳା ଜହ୍ନକୁ ଯାହା ବନମାଳୀ ବେଶ ହୃଦରୁ ନ ପାରେ ପାଶୋରି ଗରୁଡ ଆଗରେ ଥରୁଟେ କଣେଇ କଣେଇ ଚାହିଁଲି ଆଖିରେ ଆଖି ଥୋଇ ଶାନ୍ତ ହୋଇଲା ମନ ଅଶୂରୀ

ମନ ଭଜରେ ଭଜରେ

ମନ ଭଜରେ ଭଜରେ ହରେ କୃଷ୍ଣ ହରେ ରାମ ବିକାର ବସିବ ଦୂରରେ ହୃଦୟ ଲାଗିବ ଆରାମ

ହେ କୃଷ୍ଣ କରୁଣା ସିନ୍ଧୁ ଅଖିଳ ଜୀବର ପରମ ଗତି

ହେ କୃଷ୍ଣ କରୁଣା ସିନ୍ଧୁ ଅଖିଳ ଜୀବର ପରମ ଗତି ତୁମ୍ଭେ ଅତି କାରୁଣ୍ୟ ରୂପ ଶ୍ରୀରାମ ସନ୍ଥ ଜନ ଗତି ହେ କୃଷ୍ଣ ପତିତପାବନ ଭକ୍ତ ହୃଦ ଶୀତଳ ଚନ୍ଦନ ତୁମ୍ଭେ ଶାନ୍ତାକାର ଅନନ୍ତ ଶୟନ ମୋର ସଦା ମତି

ଜୀବନ ମୋହର ମଧୁ ମାଳତୀ

ଜୀବନ ମୋହର ମଧୁ ମାଳତୀ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଧଳା ସକାଳେ ନାଲି ଅଢେଇ ଦିନକୁ ଆୟୁଷ ମୋର ଚକାଡ଼ୋଳାଙ୍କୁ ଚାହିଁ ଯାଏ ଚାଲି

କୃପାକରି ଶଙ୍କରୀ ଉମା ମାହେଶ୍ୱରୀ ଅଖିଳ ଜନନୀ

କୃପାକରି ଶଙ୍କରୀ ଉମା ମାହେଶ୍ୱରୀ ଅଖିଳ ଜନନୀ ମଙ୍ଗଳା ଥାନପତି ରାମଚଣ୍ଡୀ ଭଟାରିକା ଦୁର୍ଗା ମାଆ ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟାଧିଗ୍ରସ୍ଥ ପିତା ମାତା ପାଦ ସେବି ନାହିଁ ଅନୁତାପ ଲୁହରେ ଭିଜେ ମୁହିଁ ପାଖକୁ ଡାକେ ଆଆ

ପରମ କରୁଣାମୟୀ ମାଆ ଗୋ ସୁଭଦ୍ରା

ପରମ କରୁଣାମୟୀ ମାଆ ଗୋ ସୁଭଦ୍ରା ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କର ସହୋଦରୀ ତୋ ପଣତ ଛାଇରେ ଢାଙ୍କିଦେ ମା ଗୋ ବିକାର ଗ୍ରସ୍ତ ବୋଲି ମହାକାଳ ନିଏ ଧରି

ଚାଖିଲେ ଜାଣିବୁ ଅଲଣା ଲୁଣିଆ

ଚାଖିଲେ ଜାଣିବୁ ଅଲଣା ଲୁଣିଆ ଆଚାରଣରୁ ଚିହ୍ନିବୁ କିଏ ବୈଷ୍ଣବ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଲଭିଲେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ପୁରିବ

ଅତି ଘୋର ମାୟା ଭୟରେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟଙ୍କୁ ଭିଡିଣ

ଅତି ଘୋର ମାୟା ଭୟରେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟଙ୍କୁ ଭିଡିଣ କଚ୍ଛପ ସମାନ ମୋ ଦେହ ଭିତରେ ଲୁଚାଇଲି ମୋର ବଡ ପୁଅ ମନ ରାବଣ ସମ ସ୍ୱଭାବ ତା ବିଭୀଷଣ ବିବେକକୁ ପାଦପଦ୍ମେ ଲୋଟାଇଲି

କମଳ ମଞ୍ଜି ପକେଇଲା ପତ୍ରଟିଏ

କମଳ ମଞ୍ଜି ପକେଇଲା ପତ୍ରଟିଏ ମାଆ କମଳା ତୁହି ପଦ୍ମଟିଏ ଫୁଟା ମୋ ଡାକ ନ ଶୁଣନ୍ତି ଚକାଡୋଳା ତୁହି ଜାଣୁ ମା ମୋ କପାଳ ଫଟା

ଜଳ ଆକାର ଆୟତନ ଘଟ

ଜଳ ଆକାର ଆୟତନ ଘଟ ମହୋଦଧି ଜଳ ନୀଳ ନିର୍ମଳ ଏକଇ ଆତ୍ମା ସକଳ ଭୂତରେ ଚିହ୍ନି ସେବିଲେ ଜୀବନ ସଫଳ