ହ୍ରଦ ନଦୀ

ହ୍ରଦ ନଦୀ ସାଗରକୁ ଯିଏ ଜଳ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ଜୟ ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ଜୟ ଗୋପାଳ ହରେ ଯାହା ଆଜ୍ଞାରେ ତରୁ ଲତା ପକ୍ଵ ଫଳ ଧରେ ଜୟ ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ଜୟ ଗୋପାଳ ହରେ ସେହି ଅପଲକ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ପ୍ରଭୁ ଚକାଡୋଳା ଜୟ ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ଜୟ ଗୋପାଳ ହରେ ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଶାନ୍ତି ଦୟା କ୍ଷମା ହୃଦୟକୁ ଭରେ ଜୟ ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ଜୟ ଗୋପାଳ ହରେ

ସୁମତି ବୋଲେ ସେ ବଡ ଚଗଲା ସେବତୀ ଚୁଳ

ସୁମତି ବୋଲେ ସେ ବଡ ଚଗଲା ସେବତୀ ଚୁଳ ସିରିଆ ବୋଲେ ମନ କିଣା କଳା ମୁଗୁନି ପଥର ଦେବକୀ ନନ୍ଦନ ଯଶୋଦା ହୃଦୟ ହରି ଚନ୍ଦନ ସଦା ଝୁରି ମରେ ନିଈତି ଳେଖଇ ପ୍ରେମ ପତର

ଶୁଦ୍ର କୁଳରେ ଜନ୍ମ ହେଲି ହେ କମଳ ଆଖି ଚକାଡୋଳା

ଶୁଦ୍ର କୁଳରେ ଜନ୍ମ ହେଲି ହେ କମଳ ଆଖି ଚକାଡୋଳା ହୃଦୟ ଜ୍ଞାନ ଭକ୍ତି ଶୁନ୍ୟ ଆକଟ କରି ନ ପାରିଲି ମନକୁ ଶ୍ରୀମଦ ଭାଗବତ ଶ୍ଳୋକ ଏହି ମୁଢ ମଥାରେ ନ ପଶେ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ଶରଣ ଦିଅ କାନ ପାରିଛି ବେଣୁ ସ୍ୱନକୁ

ଅଣାକାର ଅନନ୍ତ ନିର୍ମଳ ଅମଳ

ଅଣାକାର ଅନନ୍ତ ନିର୍ମଳ ଅମଳ ବିମଳ ଅନ୍ତରୀକ୍ଷ ବିନ୍ଦୁ ଅକାର ଉକାର ମକାର ଚକାଡୋଳା ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମ ତୁହି ରବି ସୁଧାକର ମଣ୍ଡଳ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ପୁଣ୍ଡରୀକାକ୍ଷ ନବଧା ଭକ୍ତି ପୂଜକ ହୃଦୟ କମଳ ନୟନାଭିରାମ

ନିଶ୍ୱାସକୁ ମନେଇବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ

ନିଶ୍ୱାସକୁ ମନେଇବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ଅର୍ଜୁନ ସଖା କୃଷ୍ଣ ମନରେ କଲି ଗୁରୁ ଜ୍ଞାନ କର୍ମ ସନ୍ୟାସ ଅଧ୍ୟାୟ ଅଧୟନ ଅପଲକ କୃପା ନିଶ୍ୱାସ ହେଲା ସରୁ

ସୁସ୍ୱାଦୁ ପାଚିଲା ରସାଳ ଫଳ

ସୁସ୍ୱାଦୁ ପାଚିଲା ରସାଳ ଫଳ ରସଠାରୁ ବେଶୀ ମଧୁର ଆଖୁ ରସଠାରୁ ଆହୁରି ମଧୁର ଆହୁରି ସେହି ମହୁଠାରୁ ରସ ବୈ କୃଷ୍ଣ ରୂପ ସ୍ମରଣ ରସ ବୈ କୃଷ୍ଣ ରୂପ ସ୍ମରଣ ଅଶେଷ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ଆଉ କିଏ ମଧୁର ଚକା ଆଖିଠାରୁ

ହରି ନାମ ହରି ଲୀଳା ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ସଦା ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ

ହରି ନାମ ହରି ଲୀଳା ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ସଦା ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ବୈଷ୍ଣବ ଭେଟ ମଙ୍ଗଳ ସଙ୍କେତ ଗୋବିନ୍ଦ ଛନ୍ଦା ଚରଣ ସଂସାରରେ ପରମ ଆଶ୍ରୟ ସଦା ସର୍ବଦା ନିଷ୍କାମ ବ୍ରତ ଧାରଣ କରିବା ଉଚିତ

ଓଁ ହରି ଓଁ ହରି ଓଁ ହରି ନିରନ୍ତର ସ୍ମରଣ କର

ଓଁ ହରି ଓଁ ହରି ଓଁ ହରି ନିରନ୍ତର ସ୍ମରଣ କର ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ଅଶେଷ ପ୍ରେମ ସଞ୍ଚୟ କର ବିଷୟା ବିଷରେ ସଂସାରୀଟିଏ ମୋହ ଗଲେ ଛନ୍ଦାପାଦ ମଣି ସେବାକର ଢାଳି ପ୍ରେମ ନିର

ଦାସ ଦୋଷ ନ ଧରିବ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ

ଦାସ ଦୋଷ ନ ଧରିବ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଛନ୍ଦା ଚରଣରେ ଲୋଡ଼ିଲି ମୁଁ ଆଶ୍ରା ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ତ୍ୱମ ଅଚ୍ୟୁତ ଜନାର୍ଦ୍ଦନ ସକଳ ବିକାର କରନ୍ତି କ୍ରୋଧ ବର୍ଷା

କଷଣ ଦେଖିଣ କେବେ ପାଷାଣ ନ ହେବୁ

କଷଣ ଦେଖିଣ କେବେ ପାଷାଣ ନ ହେବୁ ତୁହି ପରା ପାଣ୍ଡବଙ୍କ ଆତ୍ମା ସଖା ଶ୍ରୀହରି ରବି ଶଶୀ ବେନି ଅପଲକ ଉଦାର ଡୋଳା ଅତି ପାଶରେ ଛନ୍ଦା ପଦାକୁ ନ ପାରେ ଧରି

ଯାହାଙ୍କର ପତ୍ନୀ ତୁହି ମାଆ

ଯାହାଙ୍କର ପତ୍ନୀ ତୁହି ମାଆ ଗୋ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ ସେହି ମୋହର ଜୀବ ଜୀବନ ଓଁ ନାରାୟଣ ଯେଉଁ ପାଦକୁ ସେବୁ ଅତିବ ସମ୍ଭମରେ ସଦା ଥରୁଟେ ଛୁଆଁଇ ଦିଅନ୍ତୁ ପିଣ୍ଡ ଲଭନ୍ତା କାରଣ

କୋଣ ଅନୁକୋଣରେ କେବଳ ଓଁ ହରି ନାରାୟଣ

କୋଣ ଅନୁକୋଣରେ କେବଳ ଓଁ ହରି ନାରାୟଣ ଚିନ୍ତିଣ ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ମନ ଦେହ ବଚନ ଉନ୍ମାଦ ଚକାଡୋଳାରେ ଠାରିଦେଲେ ସରୋଜ ଲୋଚନ ଲାଭ କରି ସ୍ବପ୍ନ ଦର୍ଶନ ଉପଶମ ସକଳ ବିଷାଦ

ଓମ ନମୋ ନାରାୟଣାୟ

ଓମ ନମୋ ନାରାୟଣାୟ ଅଷ୍ଟାକ୍ଷର ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ଯୋଗ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସେବନ୍ତି ଯେଉଁ ପାଦ ମୋ ହୃଦେ ଜନ୍ମୁ ଅନୁରାଗ

ତୁହି ଚାରିବେଦ ଉଦ୍ଧାରନ୍ତା ହେ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ

ତୁହି ଚାରିବେଦ ଉଦ୍ଧାରନ୍ତା ହେ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ତୋହରି କୃପା ମୋହର ସକଳ ପୌରୁଷ ତୁହି କୃଷ୍ଣ ଛନ୍ଦାପାଦରେ ଦିଅ ହେ ଶରଣ ବୈଷ୍ଣବ ଜନ ପାଦ ସେବିଣ ସରୁ ଆୟୁଷ

ମୋର ବେନି ଦୁଇ ଖୋଲିଲେ ଘୋର ମାୟା

ମୋର ବେନି ଦୁଇ ଖୋଲିଲେ ଘୋର ମାୟା ଅନବରତ କର୍ଣ୍ଣରେ କେବଳ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମୋର ମନ ମଜିଅଛି ଦେହ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗରେ ଛନ୍ଦା ପୟରେ ଶରଣ ଦିଅ ହେ କମଳା ପତି

କାହାର ଭଉଣୀ କାହା ଘରଣୀ

କାହାର ଭଉଣୀ କାହା ଘରଣୀ ରଖିବେ କିଵା ପାଦରେ ଚାକର ନିତି ଫୁଲ ତୋଳି ମାଳା ଗୁନ୍ଥନ୍ତି ସହିଣ ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ କାକର

ଅନେକ ଦୋଷରେ ଦୋଷୀ ମୁହିଁ

ଅନେକ ଦୋଷରେ ଦୋଷୀ ମୁହିଁ ଅନ୍ୟର ଦୋଷ ହୃଦୟରେ ଗୁଣେ ଆହାଃ କିମ୍ପା ଉଦ୍ଧରିବେ ଶ୍ରୀହରି ଦ୍ରୋହ ସାଧିଲେ ବୈଷ୍ଣବ ଗଣେ

ହୋଇଥାଉ ଉଗ୍ରସେନ ପୁତ୍ର କଂସ

ହୋଇଥାଉ ଉଗ୍ରସେନ ପୁତ୍ର କଂସ ହେଉ ବିଭୀଷଣର ଭ୍ରାତା ରାବଣ ହେଉଥାଉ ହିରଣ୍ୟକଶିପୁ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ବୈଷ୍ଣବର କି କରେ କାଳ ସଞ୍ଚାଣ

ଯାହା ଅନ୍ତରେ ଭକ୍ତି ଦେଇଛୁ ମାଆ ଗୋ

ଯାହା ଅନ୍ତରେ ଭକ୍ତି ଦେଇଛୁ ମାଆ ଗୋ ତୋ ପଦ୍ମ ପାଦରେ ମାଆ ପିନ୍ଧାଏ ପାଉଁଜି ମୁହିଁ ମହା ପାପୀ ଭକ୍ତିରେ ଅତି ଅରକ୍ଷିତ ପଣତ ଛାଇ ଲାଗି ଯାଏ ଚରଣେ ଆଉଜି

ନୟନ ବୁଜିଲେ ମୁନୀ ମାନସ

ନୟନ ବୁଜିଲେ ମୁନୀ ମାନସ ସୁନ୍ଦର ମଧୁର ମୋହନ ମୁରଲୀ ନୟନ ଖୋଲିଲେ ରବି ସୁଧାକର ସରୋଜ ବଦନ ଚକାଡୋଳା ହୃଦୟ ପଦ୍ମ କେଶର ପରେ ସୁସ୍ଥିର କମଳା ସେବିତ ଛନ୍ଦାପାଦ ଘନଶ୍ୟାମ ପୀତବସନ ବନମାଳୀ ଶିରେ ଶିଖି ପୂଛ କାଳିଦଳା

କିବା ଆଉ ଶରଣ ଯିବି ତୋର ହେ ଗୋବିନ୍ଦ

କିବା ଆଉ ଶରଣ ଯିବି ତୋର ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ପିଣ୍ଡ ଆଉ ପିଣ୍ଡରେ ପରାଣ ଦୁଇଟି ତୋହର ଜୀବନ ଥାଉଁ ଥାଉଁ ଥରେ ଆଖିରେ ଦେଖନ୍ତି ପତିତପାବନଙ୍କ ଲାଗନ୍ତାକି କରୁଣା ମୋହର

ବୈଷ୍ଣବ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ କହେ ବିଷ୍ଣୁ ସବୁଠି

ବୈଷ୍ଣବ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ କହେ ବିଷ୍ଣୁ ସବୁଠି ମୁହିଁ ମୁଢ ଅଜ୍ଞାନୀ କାହିଁ ଦେଖିଲି ନାହିଁ ଅପଲକ ଆଖି ଠାରି ଥରେ ନ ଡାକିଲା ମୁହିଁ ହେତୁ ହେବା ଦିନରୁ ରହିଛି ଚାହିଁ

ତୋର ଉଦାର ପଣ କାହାକୁ ଅଜଣା

ତୋର ଉଦାର ପଣ କାହାକୁ ଅଜଣା ହେ ଗୋବିନ୍ଦ କରୁ ଯାହା ଉଠା ପକା ପାର୍ଥ ରଥ ସାରଥୀ ତୁହି ହୋଇଥିଲୁ ଆହାଃ କିଏ ନ ଜାଣେ ତୁ ଗିରିଟେକା

ସଭିଁଙ୍କ ସାଥିରେ ମୁହିଁ ବି ଚାଲୁଅଛି

ସଭିଁଙ୍କ ସାଥିରେ ମୁହିଁ ବି ଚାଲୁଅଛି ହୃଦୟ ରହିଗଲା ତୋହରି ଠାରେ ସତେ କି ମୋ ଏଡ଼େ ଭାଗ୍ୟ ହେବ ମୋହନ ବଂଶୀ ଡାକିଦେବ ଥରେ

ମୋତେ କରିଲେ ମାୟାରେ ଆଚ୍ଛନ୍ନ

ମୋତେ କରିଲେ ମାୟାରେ ଆଚ୍ଛନ୍ନ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ସେବକ କାହୁଁ ପାଇବୁ ମୁହିଁ ହେଲେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟମାନଙ୍କର ଦାସ ହେ ଅଧାଗଢ଼ା ତୁ ଉପାସରେ ରହିବୁ

ଯିଏ ସଦା ଚିନ୍ତା କରେ ବଂଶୀ ବଦନଙ୍କୁ

ଯିଏ ସଦା ଚିନ୍ତା କରେ ବଂଶୀ ବଦନଙ୍କୁ ତାକୁ ଏହି ସଂସାର ବୋଝ ଭାରି ହାଲୁକା କୃଷ୍ଣ ନାମ କୃଷ୍ଣ ଲୀଳା କୃଷ୍ଣ ରୂପ ଅମୃତ ବିନା ପରିଶ୍ରମର ଧନକୁ ମଣେ ବାଲୁକା

ଏଡିକି ଦୁର୍ବୋଧ ତୋର ମାୟା ହେ ଗୋବିନ୍ଦ

ଏଡିକି ଦୁର୍ବୋଧ ତୋର ମାୟା ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଏହି ସଂସାରେ ବୁଝିବାକୁ ଅଛଇ କିଏ ସମର୍ଥ ତୋର ନାମ ରୂପ ଲୀଳା ସ୍ମରଣେ ଦିନ ଯାଉ ଏହି ମହାପତିତ ବୁଝେ ଏହି ଜୀବନର ଅର୍ଥ

କଦମ୍ବ ମୂଳକୁ ତୁହି ଚାହାଁନାରେ

କଦମ୍ବ ମୂଳକୁ ତୁହି ଚାହାଁନାରେ କଦମ୍ବ ମୂଳକୁ ତୁହି ଚାହାଁନାରେ ଆହାଃ କିଵା ସେହି ଅପୂର୍ବ ମାଧୁରୀ ଶ୍ୟାମସୁନ୍ଦର ମୋହନ ବଂଶୀ ଧର୍ମ ଅର୍ଥ କାମ ମୋକ୍ଷ ତୋ ସକଳ ଅର୍ଜନ ହୋଇବଟି ଅକାରଣ ଚିତ୍ତ କିଣିବ କମଳା ସେବିତ ପାଦକୁ ହୃଦୟକୁ ବିକି ପ୍ରାଣ ହଂସୀ

ସୁଭଦ୍ରା ପତି ହସ୍ତରେ ଅର୍ପଣ କଲ

ସୁଭଦ୍ରା ପତି ହସ୍ତରେ ଅର୍ପଣ କଲ ହେ ଶ୍ରୀହରି ଶ୍ରୀମଦଭାଗବତ ପଦ୍ମାବତୀ ପତି ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିଲ ହେ ଶ୍ରୀହରି ଶ୍ରୀଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ପରୀକ୍ଷିତ ସୁତ ହସ୍ତରେ ଅର୍ପଣକଲ ହେ ଶ୍ରୀହରି ଜୈମିନି ଭାରତ ଏହି ପତିତ ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ଥୋଇଲ କମଳା ସେବିତ ଛନ୍ଦାପାଦ

ପ୍ରାଚୀ ଆକାଶରେ ବାଳ ଅରୁଣ ଅତିବ ପ୍ରସନ୍ନ

ପ୍ରାଚୀ ଆକାଶରେ ବାଳ ଅରୁଣ ଅତିବ ପ୍ରସନ୍ନ ଏହା ବ୍ରହ୍ମ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମହା ମଙ୍ଗଳ ଉତ୍ସବ ବେଳା ଧରାରେ ଯୋନିରେ ମଣିଷ ଜନ୍ମ ଅତି ଦୁର୍ଲଭ ଚିନ୍ତେ ହୃଦ ପଦ୍ମରେ ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ପୃଥ୍ୱୀ ପୁଣ୍ୟଖଳା

ବାମରେ ଦୁଗ୍ଧ ଧବଳ ହଳଧର ବଳଦେବ

ବାମରେ ଦୁଗ୍ଧ ଧବଳ ହଳଧର ବଳଦେବ ଦକ୍ଷିଣରେ ଘନ ଶ୍ୟାମ ଚକ୍ରଧର ଗୋବିନ୍ଦ ଉଭୟ ମଧ୍ୟେ ହଳଦୀ ମୁଖି ମଙ୍ଗଳା ଭଦ୍ରା ଏ ସୁପ୍ରଭାତରେ ସ୍ମରାମି ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ

ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ତୁମ୍ଭର

ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ତୁମ୍ଭର ବଚନ ଅମୃତ ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ଅମୃତେ ଉଚ୍ଛୁଳେ ହୃଦ ଯେବେ ତୁମ୍ଭେ ଉଚ୍ଚାର ରାମ ରାମ ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ତୁମ୍ଭର ବଚନ ଅମୃତ ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ଯେ ଶୁଣିଛି ଅବଶ୍ୟ କହିବ ସନ୍ତାପିତକୁ କେଡେ ଆରାମ

ମୋର ମନ ଭ୍ରମର ଥରେ ପ୍ରାଣଭରି ଚୂମ

ମୋର ମନ ଭ୍ରମର ଥରେ ପ୍ରାଣଭରି ଚୂମ ଗୋବିନ୍ଦ ଛନ୍ଦା ଚରଣ ପ୍ରସ୍ପୁଟିତ ସରୋଜ ଆହାଃ ତୁହି କିମ୍ପାଇଁ ଘୁରୁ ଅଖିଳ ସଂସାର ସଦା ହୃଦୟ କମଳ କେଶରରେ ବିରାଜ

ମୋର ଦୁଇ ଆଖି ଦୁଇ କାନ

ମୋର ଦୁଇ ଆଖି ଦୁଇ କାନ ହେଲେ ନିଜ ପରମ ବଇରୀ କୃଷ୍ଣଙ୍କ କମଳ ପାଦ ହୃଦରେ ଗଲେ ପରକୀୟା ପ୍ରୀତି କରି

ଭୁତ ସାଥିରେ ବାସ ଭୁତ ସାଥିରେ ରାସ

ଭୁତ ସାଥିରେ ବାସ ଭୁତ ସାଥିରେ ରାସ ଅନ୍ତ ନିବାସ ମୋର ପାଞ୍ଚ ଭୁତଙ୍କ ସଦନ ନିସ୍କାମ ଫଳ କେଉଁଠୁ ପାଇବ ଏ ପତିତ ଭୁଞ୍ଜି ପୂତ ହେବ ଦେଖିବ ବଂଶୀ ବଦନ

ଯେମନ୍ତ ଆଚରଣରେ ତୁହି ସନ୍ତୋଷ

ଯେମନ୍ତ ଆଚରଣରେ ତୁହି ସନ୍ତୋଷ ହେ ମାଧବ କୋଟିଏ ଜନ୍ମରେ ସାଧି ନ ପାରିବି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ଏମନ୍ତ ଏହି ପତିତକୁ କୃପାକର ହେ ଚକାଡୋଳା କୋଟି ଆନନ୍ଦ ଲଭୁଥିବି ଚିନ୍ତିଣ ତୁମ୍ଭ ଛନ୍ଦାପାଦ

ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ସଦାନନ୍ଦ ତୁମ୍ଭ ସ୍ଵଭାଵ

ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ସଦାନନ୍ଦ ତୁମ୍ଭ ସ୍ଵଭାଵ କମଳାର ହସ୍ତ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅନ୍ନ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ଅବଢ଼ା ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଶାନ୍ତି ଦୟା କ୍ଷମା ପ୍ରେମ ଅହିଂସା ଯେଉଁ ହୃଦରେ ସଦା ଶାନ୍ତାକାର ଅଧାଗଢା

ବୈଷ୍ଣବମାନଙ୍କର ଦୁଆରେ ପଡି ପଡି

ବୈଷ୍ଣବମାନଙ୍କର ଦୁଆରେ ପଡି ପଡି ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ମୋର ବାକି ଦିନ ଯାଉ ତୋ ଲୀଳା ଶ୍ରବଣ ମୋତେଟି ଅମୃତ ଆରତୀ ବେଳରେ ଶ୍ରୀମୁଖ ଦିଶୁଥାଉ

ସକାଳର ସମର୍ପିତ ସକଳ ପୂଜା ନୈବେଦ୍ୟ

ସକାଳର ସମର୍ପିତ ସକଳ ପୂଜା ନୈବେଦ୍ୟ ସଞ୍ଜ ନଇଁଲେ ଅଗଣା ଅଳିଆ ଗଦାକୁ ଯାଏ ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ଯୋଗ କକ୍ଷରେ ନାମ ଲେଖି ନାହିଁ ନିଷ୍କାମ ଫଳ ବିନା କୃଷ୍ଣଙ୍କ ମନକୁ ନ ପାଏ

ଯଦି ଏହି ଦୁଇ ଚକ୍ଷୁ ଦେଖିଥାନ୍ତେ

ଯଦି ଏହି ଦୁଇ ଚକ୍ଷୁ ଦେଖିଥାନ୍ତେ ମୁରଲୀ ମୋହନ ମୋତେ କେବେ ବାନ୍ଧି ପାରନ୍ତା ନାହିଁ ସଂସାର ମାୟା ଯଦି ଏହି ଦୁଇ କର୍ଣ୍ଣ ଶୁଣିଥାନ୍ତେ ସୁଧା ମୁରଲୀ ସ୍ବନ ଥଟ୍ଟା ତମାସାରେ ମଜ୍ଜି ନ ରୁହନ୍ତା ମୋ ଏହି କାୟା ଯଦି ମୋର ମନ ସ୍ଥିର ରହୁଥାନ୍ତା ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ମୋର ଏହି ଶରୀର କାହିଁକି ଧାଆନ୍ତା ଗଙ୍ଗା ଗୟା ଯଦି ମୋର ହୃଦୟ ପଦ୍ମରେ ବସିଥାନ୍ତେ ଗୋବିନ୍ଦ ଚରଣରେ ସ୍ଥାନ ଦେଇଥାନ୍ତେ ଅବଶ୍ୟ ମହାମାୟା

ମୁହିଁ ସ୍ୱାଧୀନ ନୁହେଁ ମୋହର ସାଧନା ନାହିଁ

ମୁହିଁ ସ୍ୱାଧୀନ ନୁହେଁ ମୋହର ସାଧନା ନାହିଁ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ପାଇବାକୁ ଆପଣା ପରିଚୟ ଟିକେ ପଥ କହିଥିଲେ ତୁମକୁ ଭେଟିଥାନ୍ତି ହେ କୃପାନିଧି ଜୀବନ ହୋଇଲା ଅପଚୟ

କାଟୁ କାଟୁ ଯୋଡୁ ଯୋଡୁ

କାଟୁ କାଟୁ ଯୋଡୁ ଯୋଡୁ ସରିଯାଏ ସଂସାର ଅବଧି ଗୋବିନ୍ଦ ଏକା ଆତ୍ମବନ୍ଧୁ ବ୍ରହ୍ମାନନ୍ଦ ହରି ଦୟାନିଧି

ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଦେବ ଦେବ ମହାଦେବ ସଦା ଜପନ୍ତି

ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଦେବ ଦେବ ମହାଦେବ ସଦା ଜପନ୍ତି ଓଁ ରାମ ରାମ ରାମ ରାମ ରାମ ରାମ ରାମ ରାମ ରାମ ଅଶୋକ ତରୁ ଡାଳରେ ଶ୍ରୀରାମ ଦାସ ମାରୁତି ଜପେ ଆହାଃ ଜାନକୀ ନାଥ ତୋ ନାମ ଜପ କେଡେ ଆରାମ

ଅତି ପ୍ରାଣସ୍ପର୍ଶୀ କଳା ମୁଗୁନି ପ୍ରସ୍ତର ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ବିଗ୍ରହ

ଅତି ପ୍ରାଣସ୍ପର୍ଶୀ କଳା ମୁଗୁନି ପ୍ରସ୍ତର ଶ୍ରୀଗୋବିନ୍ଦ ବିଗ୍ରହ ଅଧରରେ ମୋହନ ବଂଶୀ ଶିରେ ଶିଖି ପୂଛ ପୀତବାସ ଅତି ପ୍ରାଣସ୍ପର୍ଶୀ କୃଷ୍ଣ ନାମ କୃଷ୍ଣ ଲୀଳା କୃଷ୍ଣ ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନ ଛନ୍ଦା ପାଦରେ ତ୍ରିବେଣୀ ଗଳାରେ ବନମାଳା ସ୍ମିତହସ

ତୁମେ ବନ୍ଧୁ ସାଇ ତୁମେ ସଖା

ତୁମେ ବନ୍ଧୁ ସାଇ ତୁମେ ସଖା ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ଶୁଭ ବାର୍ତ୍ତା ତୁମେ ପିତା ସାଇ ତୁମେ ମାତା ଓଁ ଶ୍ରୀ ସାଇରାମ ବିପଦ ହର୍ତ୍ତା

ହରି ହରି ହରି ବୋଲ ମୋର ମନରେ

ହରି ହରି ହରି ବୋଲ ମୋର ମନରେ ହରି ନାମ ସୁଧା ବୋଲ ବୋଲ ବୋଲ ଗରୁଡ ପଛେ ଦେଖିବା କଳା ଗୋବିନ୍ଦ ସଂସାର ଚିନ୍ତା ଏଡି ସହଳ ସହଳ ଚାଲ

ପାଦରେ ତୋର ତ୍ରିବେଣୀ ସଙ୍ଗମ

ପାଦରେ ତୋର ତ୍ରିବେଣୀ ସଙ୍ଗମ ନାମରେ ତୋ ଉଛୁଳା ଭାଣ୍ଡ ସୁଧା ଯଶରେ ତୋ ଭାଗବତ ଉଛୁଳେ ରୂପରେ ତୋହର ଗୋବିନ୍ଦ ରାଧା

ନାରାୟଣ ଅଣାକ୍ଷର ବିନ୍ଦୁ

ନାରାୟଣ ଅଣାକ୍ଷର ବିନ୍ଦୁ ରେଖା ଅକ୍ଷର ଅଣଚାଷ ଅନୁସାର ବିସର୍ଗ ଚନ୍ଦ୍ର ବିନ୍ଦୁ ହଳନ୍ତ ଶବ୍ଦ ନାରାୟଣ ନାରୟଣ ଛାନ୍ଦ ରାଗ ତାଳ ଲୟ ସ୍ୱର ଗଦ୍ୟ ପଦ୍ୟ ଚାରି ବେଦ ବୀଣା ଧ୍ୱନି ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ ଛନ୍ଦା ଚରଣ

ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱ ଜମିଦାର ହେ ଚକାଡୋଳା

ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱ ଜମିଦାର ହେ ଚକାଡୋଳା ଏହି ଦୀନ ହୀନ ତୋ କ୍ଷେତ ମଜୁରିଆ ତୁମ୍ଭ ପଦ୍ମ କର ଉପରେ ହେ ମହାବାହୁ ଛନ୍ଦାପାଦରେ ହାତ ପାତିଛି ନିଜୋରିଆ

ନୟନ ଦୁଇଟି ଚନ୍ଦ୍ର ଭାସ୍କର

ନୟନ ଦୁଇଟି ଚନ୍ଦ୍ର ଭାସ୍କର ଦେହ ଗୋଟିକ ନୀଳ ନଭ ଚରଣ ଦୁଇଟି ଗିରି ପର୍ବତ ମଳୟ ତଟିନୀ ସଙ୍ଗ ଲାଭ

ତୁହିତ ମୋହର ପ୍ରାଣଠାରୁ ଅଧିକ

ତୁହିତ ମୋହର ପ୍ରାଣଠାରୁ ଅଧିକ ସେଥିଲାଗି ସିନା ଏତେ ଅଭିମାନ ତୁହିତ ମୋ ଜୀବନ ପରମ ଲକ୍ଷ ଲଭିବା ପାଇଁ ନିଷ୍କାମ ଅଭିଯାନ